পৃষ্ঠা:বৈদেহী-বিচ্ছেদ.djvu/১৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
১০
বৈদেহী-বিচ্ছেদ।

প্ৰিয়া সৈতে,
কত মধুৰালাপনে,
তোষিছোঁ মনক;
তথাপি নামানে
নিদাৰুণ মনে!
মন!
ধিক্‌ তোক শতবাৰ!
প্ৰিয়াৰ সুকোমল বদন নিঃসৃত
অমৃত সদৃশ বাক্যালাপে
তৃপ্ত নহ তই?
উদ্বিগ্ন কেৱল তই
অমঙ্গল প্ৰতিক্ষাত!
(নেপথ্যে অপ্সৰীসকলৰ গীত।)
জানকী হৃদিৰতন,
 শোভিছে প্ৰমোদ বনে;
প্ৰেমে ঢুলু ঢুলু আঁখি,
 প্ৰেমময়ীৰ দৰশনে।
শীতল সমীৰণ,
 কৰিছে বিচৰণ,
নচুৱাই কুঞ্জবন,
 সুকোমল পৰশনে।