পৃষ্ঠা:বৈকুণ্ঠ পয়ান চৰিত্ৰ.pdf/১১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

পুত্ৰ নাহি যত মোৰ হাত ভবি বুলি। ৰামানন্দ মাতৃ জানিবা পাৱৰ ধুলি॥ ৩০ FIED মহা শোকে কান্দ অতি যোৰ কৰি কৰ। TER ক্বতাঞ্জলী শুভে বুলিল৷ কথা বিস্তব॥ নাপাইলোহো আমি শুনিয়োক তুমি পিতৃ। ইটে। প্ৰাণ বায়ু অলপো নবৈলা খ্যাতি। শুন৷ মোৰ পুত্ৰ তুমি মন কৰা স্থিৰ। সমস্ত তোমাৰ আচন্ত হাতে মাতৃৰ কোনে হবিবেক তুমিয়েসে পাবা সবে। পাইবা সাক নিশ্চয় কহিলে৷ আবে॥ ৩২ জানিবা সতত মোৰ প্ৰিয় পত্নী দেখি বামানন্দে DEL স্তুতি নতি কৰি কোনো বিত বস্তু ব্যৰ্থে গৈল আয়ু শঙ্কৰে বোলন্ত যত বিত্ত বস্তু তোমাৰ বিত্তক শুন৷ মোৰ বাক