সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:বেজবৰুৱা বংশাৱলী.djvu/৬৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫৯
বেজবৰুৱা বংশাৱলী


সাধিৰাম নাম ধৰ্ম্ম কৰ্ম্মত নিৰত।
মাতৃসমে আনন্দত আছয় সাম্প্ৰত॥
বিশেষত তাৰ পুত্ৰ গুটি হৈয়া আতি।
দিনাই নামত আছে পৰম সুমতি॥
কিন্তু হলিৰাম সুত মহাধৰ্ম্মশীল।
জ্ঞাতি ভক্ত মধ্যে মান্য ভকত বিপুল॥
পৰম সুখত থাকি ধৰ্ম্মক আছৰি।
নিজগুৰু সঙ্গ পাইলা প্ৰাণ পৰিহৰি॥
এহিমানে সৰ্ব্বকথা কৰি সমাপতি।
নিবন্ধিলোঁ পদছন্দে জানিয়ো ঐহিতি॥
যথাৱত ৰূপে শ্ৰেষ্ঠ আজ্ঞা কৰি সাৰ।
মই হীনমতি পদ কৰিলোঁ প্ৰচাৰ॥
আত বঢ়া টুটা শুদ্ধাশুদ্ধ দোষ যত।
মোৰ মতি বুজি ক্ষমা কৰিয়ো সতত॥
কৃষ্ণ ভ্য়তৃ সবৰ ৰে চৰণক ধৰি।
ইটো পদ বিৰচিলোঁ বোলা ৰাম হৰা॥


আৰম্ভ ১৭৬৬। ১৭৭১ শকৰ বৈশাখ মাসত
    সমাপ্ত হল।