সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:বেজবৰুৱা বংশাৱলী.djvu/৪১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৬
বেজবৰুৱা বংশাৱলী


মোৰ ৰত্নী ভগিনীক বিহা কৰিলন্ত।
মহীধৰ দ্বিজবৰ তামুলী সুশান্ত॥
তাহাকো জানিবা গঙ্গাধৰৰ অগ্ৰজ।
কাকতীয়া ঘৰৰ যে কহয় সহজ॥
পতি পত্নী সকলোৰে কাল হৈয়া গৈল।
সন্তানাদি কিছু ইঠাইত নৰহিল॥
এহিমানে ভগিনী সবৰ কথা এৰি।
মাতুল সবৰ কহোঁ নামাদি উচ্চাৰি।
মাতামহ পুত্ৰ দুই কন্যা সপ্তজনা।
পৰম নিপুণ তান গুণগুণ শুনা॥
জ্যেষ্ঠ ভূমিধৰ ছোট কমলনয়ন।
পৰম ধাৰ্ম্মিক আৰু ছিল মহাগুণ॥
কনিষ্ঠৰ দৌহিতৃ ভগনী নানা সতী।
ৰঙ্গনাথ দেৱালৰ ঠাকুৰ তহিতি॥
মায়াম নিয়ে তা বিবাহিলা পাছে।
পুত্ৰ পুত্ৰী দুইজন সম্প্ৰতি হৈয়াছে॥
জ্যেষ্ঠ মাতুলৰ পুত্ৰ তীৰ্থেশ্বৰ নাম।
পৰম ধাম্মিক জানিবা সুঠাম॥
ওপৰে লেখিছোঁ তান ভগিনীৰ পতি।
যায়াৰাম দ্বিজবেসে বংশ মহামতি॥
নিধিৰাম দ্বিজৰ সন্ততি মহাধন্য়া।
বিবাহ কৰি ৰামেশ্বৰী নামা কন্যা॥