সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:বিপ্লবী আৰু বীৰ-নাৰী.pdf/৪৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

৪৪ বীৰ-নাৰী

⸻⸻⸻⸻⸻⸻⸻⸻⸻⸻

 তেতিয়াৰ অসমৰ সোণালী যুগতে
ৰাজত্ব কালত ৰজা চুহুংমুঙৰ
তুৰুবকে আক্ৰমণ কৰিলে অসম।
কলিয়াবৰত গৈ ভেটিলে শত্ৰুক।
বীৰ ফাচেংমুঙ্ বৰগোহাঁয়ে নিজেই
লই সেনাপতি বাব বীৰ-বিক্ৰমেৰে।
লাগিল তুমুল যুদ্ধ, হ’ল হতাহত
নিৰ্ভীক যুঁজাৰু বহু উভয় দলৰ;
ৰঙা হল ধৰণীৰ সেউজীয়া বুকু!
অসীম সাহসে যুঁজি অসমীয়া সেনা
আগুৱালে ভীম বেগে মেদিনী কঁপাই।
কিন্তু হায় দুৰদৃষ্টু! হ’ল বিপৰ্য্যয়;—
অকস্মাতে গুলি লাগি হ’ল ধৰাশায়ী
অসমৰ মহাতেজা বীৰ সেনাপতি।
উল্লাসিত হ’ই যত আক্ৰমণকাৰী
সেনাপতি-হীন সেনা কৰিলে নিৰ্ম্মূল;
প্ৰচাৰিলে পাঠানৰ বিজয় ঘোষণা;
উলটিল লুটি-পুটি নিজ দেশলই।
 ফাচেংমুঙৰ ভাৰ্য্যা গাভৰু মূলাই
শুনিলে যেতিয়া এই শোকৰ বাতৰি,
নিজকেই দোষী কৰি হ’ল মৰ্ম্মাহত।
অৱহেলা কৰি তেৱেঁ কৰ্ত্তব্য নিজৰ