পৃষ্ঠা:বাৰাহ-চৰিত্ৰ.djvu/৩৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(৩৫)

এহি বুলি কামবানে মূৰ্চ্ছিত ভৈলন্ত।
সন্নিত চাপিয়া হাতে ধৰিবাক চান্ত॥
হেন দেখি শান্তি পাছে বুলিলা বচন।
শুনৰে অধম তই পাপিষ্ট ৰাৱণ॥
পতিব্ৰতা নাৰী মই জানিবা নিশ্চয়।
পৰ পুৰুষক পৰশনে পাপ হয়॥
এতেকেসে তোক মই নবৰো কুমাৰী।
ইথানৰ পৰা তুমি যোৱাহা অন্তৰি॥
হেনশুনি ৰাৱণৰ ক্ৰোদ্ধ জ্বলি গৈলা।
দশ মাথা জঙ্কাৰিয়া বুলিবাক লৈলা।
হাইৰে পাপীষ্ঠী কেন নিষ্ঠুৰ বোলস॥
মোহোৰ আগত পতিব্ৰতা বখানস।
দেখো তোক ঈশ্বৰে ৰাখয় কেনকৰি॥
মহাবেগে খেদি যাই দুয়ো হাতে ধৰি।
কোলে কৰি লঙ্কাক নিবাক লাগি চান্ত॥
দেখি উচ্চৈশ্বৰী খঙ্গে সিন্ধান্ত দিলন্ত।
এড় এড় হাতৰ পাপীষ্ঠ দুৰাচাৰ॥
পতিব্ৰতা ধৰ্ম্মনষ্ট কৰিলি আমাৰ।
শাপি ভস্মকৰো আবে নেৰস হাতৰ।
শুনি ভয়ে হাতক এৰিলা লঙ্কেশ্বৰ॥
মহামৰ্ম্মে উচ্চৈশ্বৰী হাতৰ এড়াই।
বুলিবাক লৈলা পাচে ৰাৱণক চাই॥