এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(৭)
চলি বান্ত দেৱ সমে ব্ৰহ্মা মহেশ্বৰ।
প্ৰবেশিলা যাই দিব্য বৈকুণ্ঠ নগৰ॥
বাসৱ সহিতে দেৱগণ এক সাৰি।
আগ হুয়া দেৱ দুই ৰৈলা জানু পাৰি॥
বিষ্ণু দৰশনে প্ৰজাপতি ত্ৰিপুৰাৰি।
হৰিৰ চৰণ মনে হৃদয়ত ধৰি॥
পাচে উঠি ব্ৰহ্মা হৰে কৃতাঞ্জলি কৰি।
স্তুতি আৰম্ভিলা দুয়ো মন স্থিৰ কৰি॥
কৰিলা মিনতি স্তুতি অনেক বিস্তাৰ।
সংক্ষেপত কহো মাত্ৰ অলপ তাহাৰ॥
নমো নমো পৰম ঈশ্বৰ মোৰ দেৱ।
তোমাৰ চৰণে হেৰা পৰি কৰো সেৱ॥
ভকত বৎসল তুমি বিনে নাহি আন।
বাৰে বাৰে আমাক কৰিছা পৰিত্ৰাণ॥
শৰণে পশিলো প্ৰভু কৰা পৰিত্ৰাণ।
তুমি বিনে আপদে তাৰন্তা নাহি আন॥
ইবাৰ কৰিয়ো ত্ৰাণ ৰাৱণ হাতৰ।
অধম ৰাৱণ ইটো বৈৰী জগতৰ॥
তাৰ ভৰে ৰসাতলে যায় বসুন্ধৰী।
আৰ আমি স্বৰ্গত থাকিবো কেন কৰি॥
সৃষ্টি ৰাখিবাক প্ৰতি প্ৰভু সনাতন।
যুগে যুগে অৱতাৰ ধৰা নাৰায়ণ॥
