সম্পাদকৰ চৰা। সত হন নে? আৰাৰ কথাৰ এই মাধোন এ দিও।- “গই, গৰ আলান নাকি ইমান বা কলৰে চলি আহিছে কি? এক পাক সকলৰ পৰা দেন টাইট ব্যক্তি যে গাই? কাৰণ | কাৰুতৰ অনেক কৰ্তব্যৰ ভিতৰত এক পাক (আৰু ইংৰাজীত “ৰিছি পলিক" বোৰ চন কৰাটোও এটা বুলি ধৰা উচিত। কাৰতে সেই কত অভা খুবাই, দোষ সালিপৰতৰ টো কল নিপা প্ৰাহকসকলৰ ওপৰত। লি পেলাই দিয়াটো মগ সহ বিতি ৰীৰ হব পাৰে, কি খ-বি যে ম নয় এইটো আখি মিৰ্জনে ফ্য পাৰে। তেনে কাকতে না উচিত, যে তেওঁৰ গ্ৰাহকসকলৰ ভিতৰত এনে ৰাচৰ কোনো নাই যে তেওঁ নিজৰ বুঢ়া আলিটো পাতি দিলেই সানিগৱত ধৰে। আশা কৰো, ওপৰৰ কাৰ ৰাই কোনেও যেন এনেটো মুঙ্গে, যে আমি খাহীক স্পন্ধাৰে সৈতেউলিয়াই ৰাইৰ আগলৈ ঠেলি পঠিয়াইছে। তেনে কৰিবলৈ ঘোয়াটো টিপচী ৰাহীক গৰুৰ উৰও মাৰিবলৈ পঠিয়া বৰ, আৰু ৰঙ্গলা মাতেৰে কবলৈ গলে সেইটো গ্যাঠামি” কৰা হব। মাহেকীয়াই হওক বা সাদিনীয়াই হওক, কাকত এখন ভাকৈ বিয় কবিনে আমাৰ বিদ্যা বুজি ক্ষমতা নাই বুলি আমি জানো। কলিকতাত কা অসমীয়া ছাতসকলৰ অনুৰোখত আমি ৰাৰী ললো; তা খুৱাই সুৰ উলিয়াব পাৰিৰ নে নোৱাৰিম সেই কথা ভাৰিবলৈকে নহল। বিশেষ ইয়াৰ আগেয়ে ওলোৱা মাহেকীয়া কাক দুখন গুলাৰ বুলিও খৰি তেতিয়া না নাছিল। তেজপুৰীয় উষা কেৰাহে নোহাৱা দেখি ৰ মীন আশা আমি পৰিত্যাগ কৰিছিলো। এতিয়া আকৌ উষা ওলাব বুলি গুনি আশত হৈছে; আৰু কেইখন কাতৰে মঙ্গল কামনা কৰিছে। আমি এইটো পাহৰা নাই যে আমাৰ কামৰ ঠাই শং, কাম কৰোহে তাৰীয়া। বিশেষকৈ, অধিকন মোঝ” বুলি খাত কৈছে। কল ভাল লেখা হলেই যে কাত চিকিৰৰ মোগ্য ল এনে নয়; নতুন নাম নিউ” নমৰিলহেঁধে। এল শেৰে এৰি ত বুলেই
পৃষ্ঠা:বাঁহী প্ৰথম আৰু দ্বিতীয় বছৰ.pdf/৯৫
অৱয়ব