২৪ ঘ, ১৪ সংখ্যা আলোকিত হৈছিল, ভাদ্ৰ মাহৰ কৃষ্ণাষ্টমী তিথিত মা নি ৰোহিনী নক্ষত্ৰত জন্ম লভিলে। বসুদেৱে দেখি সপতে স্নান কৰি আহি ৰুতি কৰাত পিছত হে দৈবকীয়ে পুত্ৰ মুখ দেখিছে! ভগবানৰ উপদেশ মতে কৃঞ্চক মধুৰাৰপৰা গোকুল নন্দঘোষৰ ঘৰত ৰাখি মহামায়াক বৈষকী সমীপত ৰাখিলেহি; পিছত কাসৰাতে পাই খেদি আহি শিলাত অফলাই মাৰিবলৈ বৰাত মহামায়া মায়া কাশি আকাশগামী হল। দৈববাণী হল, যে তোমাৰ প্ৰাণবৈৰী কৃষ্ণদেৱ গোকুলত শিশুৱে বাস কৰিছে, অচিৰাত তোমাৰ লক্ষী বিনন্ত হব, আৰু সাপ্য মুক্তি লভিবা। গবান আকৃষ্ণদেৰ গোকুলত বাস কালত পুতনা, চক্ৰবাত, কঞ্জন, অনঙক্ষন, বৎস, বাসু, অধ, ধেনুক প্ৰকৃতি সকলে গতি পালে। মথুৰালৈ আহি থোক মোক্ষ সুদাম বেশকাৰ কুঞ্জীক প্ৰসাৰ দি যজ্ঞশালা প্ৰবেশ কৰি থে ভাঙ্গি কুবলয়, অথষ্ট, চানু মুন্তিক প্ৰমুখ্যে মাল আৰু কংসক সও তাই সহিতে বৰ কৰি, বসুদেব দৈবকীৰ নিহন ভাঙ্গি, উসেন বালা পাতি গুৰুক মৃতক পুত্ৰ অৰক প্ৰসাজ দি লোৰ বাৰ জৰাসৰ লগত যুজি সাগৰৰ মাজত আৰিকা নিৰ্মাণ কৰি যোগবলে মথুৰাৰ প্ৰজাসকলক আমি নগৰ পন কৰিলে। কালৰৱমক মুচকুৰ দৰ্শনত বিনাশ কৰাই যোগশীল এক মুক্তি দিলে। তাৰ পিছত কণিী প্ৰমুখ্যে এই মহিষী বিবাহ কৰাই যুৰ পানৱ বৰ কৰে। তদন্তৰ নৰকাসুৰক বধ কৰি ষোল হাজাৰ কন্যা শান্ত কৰি বৰ্গৰপৰা পাৰিা পুল সত্যভামাৰ দুৱাৰ পেশ কৰে। ঘাণ, এস. শাল, পৌব, শিশুপাল, কবীৰ 'প্ৰতি ফুৰাচাৰ ৰীৰসকলক বধ কৰে আৰু বৰ অক্ষৌহিণী সৈঃ পাণ্ডৱৰ হতুৱাই ৰং কৰালে। বি দামোক প্ৰমাণ ছি ব্ৰাহ্মণৰ মুত পুত্ৰ নাই নিজ মাতাৰ মৃত পুত্ৰ শহাৰৰ চয়ন পুনৰ ৰাং ফোনে স্থাপন কৰে। নন্দ শোনা গোপী সকলক যা দি মুনি ধূতি কৰি ৰগৰাক মুক্তি দিয়ে। চাৰি বেদ প্ৰচাৰ কৰি কণী পৰু অসুৰ মাৰি প্ৰয়াৰুে যিসকলৰ তুই জলাশ কৰাই নিজ বংশ ধ্বংসৰ কাৰণ। উৰু ভক্তি পা নেই বদৰিামলৈ পঠাই বিয়ে; বল পোসই আশঙ্কনী
পৃষ্ঠা:বাঁহী প্ৰথম আৰু দ্বিতীয় বছৰ.pdf/৪৭০
অৱয়ব