এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
চতুৰ্থ অধ্যায়।
⸺:✺:⸺
শব্দ প্ৰকৰণ।
১। অৰ্থযুক্ত বৰ্ণ বা বৰ্ণসমষ্টিক শব্দ বোলা যায়। জুই, পানী, ঘৰ, মানুহ, অৰ্থযুক্ত বৰ্ণসমষ্টি, এতেকে সিহঁত শব্দ। দ, ৰ, ব অৰ্থযুক্ত বৰ্ণ, এতেকে সিহঁতে৷ শব্দ।
২। আহ, যা, খা, পঢ় আদি কথাই কোনো এটা কাৰ্য্য কৰা বুজায়, সেই দেখি তেনেকুৱা বিধৰ কথাক ক্ৰিয়া বা ধাতু বোলে।
৩। শব্দ আৰু ক্ৰিয়া, দুয়োকো প্ৰকৃতি বোলা যায়।
৪। প্ৰকৃতিৰ লগত ভিন ভিন অৰ্থত কিছুমান নিৰৰ্থক বৰ্ণ বা বৰ্ণসমষ্টি যোগ দিয়া হয়, সিহঁতক প্ৰত্যয় বোলে।
৫। প্ৰত্যয় চাৰি বিধ:– বিভক্তি, স্ত্ৰী প্ৰত্যয়, তদ্ধিত প্ৰত্যয়, আৰু কৃৎপ্ৰত্যয়।
৬। যিবিলাক প্ৰত্যয়ে শব্দ প্ৰকৃতিত যোগ হৈ বাক্যৰ ভিতৰত তাৰ স্থান নিৰ্দ্ধাৰণ কৰে, সিহঁতক শব্দ-বিভক্তি বোলে।
