এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৯৭৪
ফুলৰ চানেকি।
নেদেখা-জন।
ত্ৰিভূবন ভূবন ভূবন লাখকোটী,
ত্ৰিজগত-জগত-জগত-অধিপতি;
সৃষ্টি-স্থিতি-প্ৰলয়ৰ নিগূঢ় কাৰণ,
কোটী ব্ৰহ্মাণ্ডৰ স্বামী মাথোঁ একেজন।
কৰ্ম্ম আছে, কৰ্ত্তা নাই,—মানৱী চকুত—
নিদৰ্শন—বৰ্ত্তমান, ভবিষ্যত, ভুত—
বিদ্যমান চিন্-চাব আকাশে পাতালে
চামে চামে দৃশ্যমান,—দিব্যদৃষ্টে চালে।
মানৱ গায়ক জিনি, কীট-পখী-নদী,
ভজন গাওঁতা আছে, চিন্তি চোৱাঁ যদি,
পৱনৰ আৰতিৰ মৰ্ম্মস্পৰ্শী স্বৰে
হৃদয় গহ্বৰ ভেজি বিয়াকুল কৰে!
বাহিৰে ভিতৰে ভৰা,—কাৰ কীৰ্ত্তি-কৰ্ম্ম?
মুক্তিমাৰ্গ পোহৰায়,—কাৰ পুণ্য ধৰ্ম্ম?
কাৰ হিয়া? কাৰ প্ৰাণ? কোন্ সি সুজন?
ক’ৰ তেওঁ? থিতে ক’ত?—নেদেখা-সিজন।
⸻
