এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৯৬৮
ফুলৰ চানেকি।
প্ৰাকৃতিক সংসাৰ।
নল মৰে গাজ উঠে, জীয়ায় জাৰণি,
চন্পৰা বননিৰ জেউতি চৰায়;
উলাহত পাহমেলা কুঁহি-ঠাল ঠানি
বাঢ়ি উঠি আশে-পাশে জোপাটি পূৰায়।
জীৱনৰ আদিছোৱা—শুদা লীলা-খেলা—
মাৰ গল যেবে ঘটি ৰূপান্তৰ তাৰ,
নুশুকাল নলমূল মৰি সেই বেলা,
পোনা-পোখা মেলি পুনু পূৰঠ সংসাৰ।
বাঢ়ে যেন বল তাৰ,—অঙ্গবুদ্ধি স’তে,—
বাঢ়ি নিতে প্ৰাকৃতিক পৱিত্ৰ সম্ভোগ;
জ্ঞাতি, জাতি, জন্মভূমি,—ধৰা সমন্বিতে,
সম্বন্ধ চৰায় যেন ভূঞ্জি ফলভোগ।
বাঞ্চা, যেন এনে ভোগ নহওঁতে পাৰ,
পাৰ হওঁ পূৰ কৰি পাৰ্থিব সংসাৰ !
⸻০⸻
