এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
ফুলৰ চানেকি।
৯৬৯
স্বৰ্গতো অধিক জননী।
জনম-জঠৰ ধাতৃ আইমাতৃ মোৰ,
স্তনদাতৃ জীৱনৰ জীপ্ প্ৰদায়িনী,
পৃথিবীত মানৱীৰ প্ৰথমা মুখানি,
প্ৰথম দৰ্শনে যাৰ, হল প্ৰাণ জুৰ;
মৰতত স্বৰগৰ স্নেহ উপভোগ
জয়ে-জয়ে যাৰ হন্তে লাভ সংসাৰত,
পীয়ুসীয়া হিয়া চুহি জন্ম-ভাগৰত,
জুৰণি অমৃত পান প্ৰথম সম্ভোগ;
যাৰ স'তে চাৰিচকু পোনে’ মিলা প্ৰীতি,
জগতীৰে কথা পতা চকুৱে চকুবে,—
সংসাৰৰ ভাবী ভোগ, গুপ্ত ৰীতিনীতি,
মায়া-মোহ বিকাশিলে নিমাতীৰ ৰৱে,
সেই মোৰ মায়াময়ী চেনেহী প্ৰসূতী,—
নমোঁ নমোঁ মাতৃ মোৰ নমোঁ তযু পাৱে !
⸻ — ⸻
