এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৪
পৰীক্ষিৎ বধ
পতিতৰ দান লোৱা নকৰি বিচাৰ ।
হাড়ি, ডোম, চণ্ডাল যজাহ সদাচাৰ ॥ ৬৮
কাকড়াৰ মাটিতে কপালে দীৰ্ঘ ফোটা ।
কক্ষ তলে লই আছা ভাঙ্গা লাউ গোটা ॥
ভালেতো হইছা তুমি শূদ্ৰৰ গোসাই ।
সি কাৰণে নাক চুলি এৰা মোৰ ঠাই ॥ ৬৯
অন্য জনে দিয়ে যদি এতেক উত্তৰ ।
এতিক্ষণে মাৰি পঠাম যমৰ নগৰ ॥
দ্বিজ হুয়া নাজানে যি ব্ৰাহ্মণৰ কাম ।
চণ্ডালতো ধিক তাক নকৰো প্ৰণাম ॥ ৭০
স্বৰূপে জানিলো তুমি নোপোৱা ব্ৰাহ্মণ ।
দুই জিহ্বা দেখো তোৰ সৰ্পৰ লক্ষণ ॥
কোন সৰ্প চলি আছ কপট ৰূপ ধৰি ।
নিশ্চয় জানিলো বেটা ভণ্ড দুৰাচাৰী ॥ ৭১
আপনাৰ নিজ ৰূপ ধৰ ব্যক্ত হৈয়া ।
নহইলে মন্ত্ৰবলে থইবো বান্ধিয়া ॥
কুপিত তক্ষক নাগ অগ্নি হেন জ্বলে ।
দুই চক্ষু পকাইয়া বলে তেজোবলে ॥ ৭২
দিহা
এতিয়া ব্ৰাহ্মণৰ মায়া ধৰে পঞ্চশত কায়া
প্ৰতাপত কম্পে দেবাসুৰ ।
