এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪১
পঞ্চম দৃশ্য।
আচৰিত নীতি তাৰ, আশ্চৰ্য্য শকতি;
বুজিব নোৱাৰা ক'ত নিহিত মঙ্গল।
ভাবিলে কঁপয় হিয়া, ভকতি আশ্চৰ্য্যে
অবশ হৃদয় কৰে; স্তব্ধ আশ্চৰ্য্যেৰে
অবশ চিন্তাক লই চাওঁ উৰ্দ্ধমুখে।
সংসাৰৰ তমোময় অমঙ্গল-খনি,
মঙ্গল-হীৰক জক্জকে তাৰ মাজে—
অমঙ্গল-আবৰণী মাজে মঙ্গল নিহিত—
নাৰিকেল মাজে যথা সলিল বিৰাজে,
অথবা বৰ্ষাৰ পঙ্কে জীৱন-উপায়।
বিশ্ব ভগৱান-ৰাজ্য। বিশ্বৰ মঙ্গল
হেতু ঘুৰে গ্ৰহ, বহে বায়ু, চন্দ্ৰে কৰে,
আহে যায় দিন-ৰাতি, গৰ্জ্জয় সাগৰে।
সূক্ষ্মাদপি সূক্ষ্ম যিবা তৃণ, সিও জানা
বিশ্বৰ মঙ্গল হেতু নিৰত সদায়—
সৰু-বৰ, ভাল-বেয়া, উত্তম-অধম,
সকলোৰে শেষ এক অস্তিত্ব পৰম।
অপ্সৰীৰো কাম জানা বিশ্বৰ মঙ্গল।
সাধুৰ মঙ্গল, বৎস! সত্যৰ বিজয়,
কৰ্ত্তব্যৰ পোৱা আৰু সমুচিত ফল,
