পৃষ্ঠা:পৰীক্ষা.djvu/৪২

৩৬

পৰীক্ষা।

 হ’বি নপুংসক এই প্ৰত্যাখ্যান বাবে।
 (উৰ্ব্বশী বেগেৰে যাব খুজোঁতে জ্ঞানৰ প্ৰবেশ।)
জ্ঞান।—  দেৱি! দেৱি! ইকি—ইকি আচৰণ তব!
 সৌন্দৰ্য্যৰ উপাসিকা, সৌন্দৰ্য্য়-শিক্ষক,
 স্বৰগৰ অপেশ্বৰী সব। সৌন্দৰ্য্য়তে
 লীলা-খেলা, সৌন্দৰ্য্য়ৰ সদা আবৰণ,
 সৌন্দৰ্য্য়-বিকাশ কাম; ইকি আচৰণ!
 ধৰ্ম্মৰ আদেশ মানি, কৰি প্ৰতিপাল
 সত্য নীতিৰ বচন, চলিছে অৰ্জ্জুন,
 তাত কিয় তযু ক্ৰোধ, কিয় অপমান?
 নোহে তো উচিত ইটো সৌন্দৰ্য্য়-ভক্তৰ।
 (অৰ্জ্জুনৰ প্ৰতি) বুলিলা দুৰ্ব্বাণী, বৎস! মনৰ বেগত
 সৌন্দৰ্য্য়ৰ সাৰভূতা উৰ্ব্বশীৰ প্ৰতি,
 কৰা প্ৰণিপাত, খোজা সবিনয়ে ক্ষমা।
অৰ্জ্জুন। -  মানবৰ মন, দেবি! ক্ৰোধ-বশীভূত,
 ভাল-বেয়া বিচাৰৰ অলপ শকতি।
 বুলিলোঁ অবাক্য ঘোৰ, কৰা ক্ষমা-দান,
 কৰা দয়া মোৰ প্ৰতি হে সৌন্দৰ্য্য়-ৰাণী!
উৰ্ব্বশী।-  শাপ নোহে, বৎস! সত্য তোমাৰ আশ্ৰয়
 কৰ্ম্মমাত্ৰে ঈশ্বৰৰ কল্যাণ-ৰাজ্যত