এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৪
পৰীক্ষা।
ক্ষীণতেজ, লীনশক্তি তোমাৰ ই দাস,
আচৰিব নোৱাৰিব কদাপি অন্যায়,
নোৱাৰিব থুথুয়াব নীতিৰ মুখত,
জ্ঞানৰ মুৰত দিব নোৱাৰিব ভৰি,
পাপ-অনলৰ স’ব ভীষণ দহন।
পুনু, নোহোঁ ভণ্ডাচাৰী, ভণ্ডামি-মুৰতি,
সত্যৰ পাশত নাই ভণ্ডামিৰ ঠাই।
নিদাঘৰ উৎকট গ্ৰীষ্মৰ তাপতো,
অসত্যৰ নাই ছায়া পাৰ্থৰ মনত।
উৰ্ব্বশী।- দেৱেন্দ্ৰক নকৰিবা আজি অপমান,
নকৰিবা উৰ্ব্বশীক, যদি চোৱা ভাল।
যাৰ চক্ষু-ভঙ্গী দেখি মাৰ্ত্তণ্ডে থমাই
ৰথ, মাৰুতিও হয় নিশ্চল নীৰব,
আকাশত গণে গ্ৰহে প্ৰলয়-প্ৰমাদ,
কটাক্ষত বিশ্ব-জীৱ থৰে চাই ভৰে,
সেই অপ্সৰীৰ ৰাণী তোমাৰ ভিখাৰী
কি সাহসে প্ৰত্যাখ্যিবা? কি সাহসে তুমি,
সামান্য কুটীৰবাসী সামান্য মানবে,
নুশুনিব খোজা সেই উৰ্ব্বশীৰ কথা?
চোৱা যদি, ধনঞ্জয়! তোমাৰ মঙ্গল,
