যাক যি কাৰ্য্যক ৰাখিব লাগে, তাক সেই কাৰ্য্যত
ৰাখিছে।
মানুহ জাতিক শিক্ষা-দিয়া কৰ্ম্মৰ ভাৰ, অকল পয়গম্বৰ সকলক দিয়া হৈছে, ওলী সকলক দিয়া নাই যে, তাৰ ভিতৰত স্ৰজন-কৰ্ত্তাৰ কোনো সম্ভেদ আছে; সম্ভবতঃ যেতিয়া জগত-গৰাকীয়ে দেখে, শ্যাৰিয়ত অৰ্থাৎ ধৰ্ম্ম-নীতি জীয়াই আছে, মানব জাতিক, ন-কৈ ধৰ্ম্ম-নীতি শিক্ষা দিবৰ এতিয়া সকাম নাই; যি বিলাক নীতি, পূৰ্ণ বা অপূৰ্ণ, নাইবা মৰা-মূৰ্চ্ছা ভাবে সংসাৰত চলি আছে, সেই সমস্তৰ উদ্ গতিৰ ব্যবস্থা কৰিলেই জগতৰ কুশল হব, তেতিয়া, খোদা-তায়ালাই ওলী সকলক পয়গম্বৰৰ শিক্ষাদানৰ ক্ষমতা নিদিয়ে। ওলী সকলে, দেখা স্বৰূপে, শিক্ষা-দান কাৰ্য্যত হাত নিদিয়ে হয়, কিন্তু, পূৰ্ণ-পুৰুষৰ জীৱন্ত চানেকী স্বৰূপে, সমাজত চলাচল কৰি গোপনীয় ভাবে, সংসাৰী সকলক পূৰ্ণতাৰ বাটলৈ আনে। ওলী সকলক, পয়গম্বৰ লোকৰ ক্ষমতাৰ পৰা বঞ্চিত ৰাখিবৰ, ইও এটা কাৰণ, হব পাৰে যে, জগতৰ উপদেশ দানৰ বাবে, পয়- গম্বৰ বিলাকৰ যি যি গুণ লাগতিয়াল, তাৰ মাজৰ কোনো ২ গুণ, সম্পূৰ্ণ বা আংশিকৰূপে হয়তো ওলীৰ গাত নাই; হেন জানি, সৰ্ব্বজান গৰাকীয়ে, সিবিলাকক, পয়গম্বৰৰ ডাঙ্গৰ দায়ীত্ব ভাৰ, দিয়া নাই।
প্ৰিয় পাঠক! ওলী সকলৰ অসাধাৰণ জ্ঞান আৰু
