3 এই সময়ত কাল সকাল গেল। কি এৰ কক বংশধৰ কায়সফল ফিত প্ৰায়বিলাকে কৈ কৈ, লং গাকে দেখি ফুলৰ উপায় কি মহামায়াৰ নিত্য লো-পাৰ খৱস্থা কৰি গভীৰ ঐণ দে। এই নায়ণে এ যত আছে। কাক মতে এ বি তেলোক এক বাটি এই বকা শাখাৰ এমুন মুনম কাৰণ আমি পাৰি। ঘৰত পৰিচয় হব লিমিয়ে গীয় ৰা হৈছে পায়ে কোন জমিদাৰ খায় প্ৰতাপচন ৰা বাহাদুৰৰ লগত সাত হৈলি। এ অভয় পাই গেল এক পুত্ৰক নি গৌৰীত ৰাখাৰে যেনো এফিজি লৈছিল। কি ভাৰপৰা ঘূৰি আহি পোৰা গায়ে সৎময় অগী হয়। এই সময়ত তেওঁ কয় লাল গালি, কোন মাথা খ একা যে। শুনা যায় এই সময়ত কিমান ধূচি বিষয়। -এও সত্যবাদী, বাধন সি পাগল ছিল। নলবাৰীত গলতে কোনো না দেখি কায়ৰ ভিতৰত এত এক দল গায় গমনাৰায়ণ যৱাই দোকান আছে। এই কোন বৰ্তমান সময়লৈ ভালদৰে চলি আহিছে। এ ১৯০ চনৰ কোবত গী হয়। এপাৰ -এ স্বাধীনতা শ্ৰিয়, সতী, ধাৰ্মিক মাৰ নিৰ্তিক আছিল; যা এ গাৰ্য কত দুনিপুণ আছিল। জীৱনৰ শেষ ভাগত মহাব শঙ্কৰদেশে প্ৰতি ভক্তি-প অবলম্বন কৰিছিল। মুত মুকুল বৰুৱা-এওঁ সুশিক্ষিত আৰু স্বাধীনতা প্ৰিয় লোৰু। এওঁ নলবাৰী হাইস্কুল শক্ষকতা এৰি দি নিজৰ ছাপাখানা চলাই জীৱিকা নিৰ্বাহ কৰে। আৰ্য কায়স্থ সমাজ” নামে কামৰূপৰ য সভা আছে তাৰ এও এন সম্পাদক। এও নিজৰ প্ৰেছত বহুত কায়ৰ লৰাক ৰাখি গৱিকাৰ পাই কৰি দিছে। এও জনহিতকৰ ভালেমান কামত সদায় আয় থাকে। লোজন বিনয়ী আৰু বিবেচক। ভৰা ওকে চ-এওঁ এজন ভাল মুন মিস্ত্ৰি আছিল। এওঁ ১৮৫২ একৰ ৫ আহা ইং ১৯৩০ চনৰ ফুৰ মাহত) অগী হয়। হৰিয় বৰুৱা-এওঁ ৰাধীনতা প্ৰিয় লোফ আছিল। এওঁ কষ্টেটাৰী কাম কৰি অতি অলপ দিন উতৰতে ঘৰৰ অৱস্থা উন্নত কৰি তুলিছিল। এ বাৰ প্ৰেম নামৰ প্ৰে এখন নলবাৰীত স্থাপন ৰে। এ ১৩০৪ চনৰ আহাৰ মাহত অগী হয়। আমু শান্তিময়-এও পিতৃ স্থাপিত দোকান চালায়। এ দিনত দোকানৰ অভা আগতকৈও গত হৈছে। -এও শিক্ষিত, স্বাধীন কৰ্মী; বেহা-বেপাৰ আৰু ফটোৰী (কাৰী) কবি ৱিকা চলায়। ব এ সৎসাহসী আছিল; বি, এ, শ্ৰেণীলৈ পঢ়ি সংবোগ আন্দোলনত ৰোগ বিটি। ও ও খালা ঠাই পৰ্যটন কৰিছিল।
