জৱাহৰলাল নেহৰুৰ প্ৰতিও তেওঁৰ উচ্চ ধাৰণা আছে।
আনহাতে ২০০৫ চনৰ ১ ফেব্ৰুৱাৰীতে ৰজা জ্ঞানেন্দ্ৰই দেশখনৰ সমস্ত ৰাজনৈতিক ক্ষমতা নিজৰ হাতলৈ নিয়াৰ পাছতেই মাওবাদী আৰু আন আন ৰাজনৈতিক দলবোৰে গণতন্ত্ৰ প্ৰতিষ্ঠাৰ হকে যুঁজ কৰিবলৈ আগবাঢ়ি আহে। সাতদলীয় মৰ্চাৰ (এছ পি এ) লগত বাৰ দফীয়া চুক্তিত স্বাক্ষৰ কৰাৰ সময়ত মাওবাদীসকলে আনকি বিদ্ৰোহী কাৰ্যসূচীৰ পৰা তেওঁলোকৰ কৌশল গণতান্ত্ৰিক কাৰ্যসূচীলৈ সলনি কৰে। আচলতে সম্পূৰ্ণ কৌশলগত কাৰণত মাওবাদীয়ে তেওঁলোকৰ ধ্ৰুপদী প্ৰতিৰোধী আৰ্হিক বিদায় দি আলোচনাৰ পথ লোৱাৰ কাৰণ হৈছে তেওঁলোকৰ মূল লক্ষ্যৰ সমুখত থকা বাধাসমূহ অতিক্ৰম কৰাটো।
ৰাজতন্ত্ৰৰ পতনৰ পাছত নেপাল বৰ্তমান পূৰ্বৰ হিন্দু ৰাষ্ট্ৰৰ পৰা সলনি হৈ ধৰ্মনিৰপেক্ষ ৰাষ্ট্ৰত পৰিণত হৈছে। নেপালত এক নতুন ৰাজনৈতিক গাঁথনিৰ প্ৰৱৰ্তন কৰাৰ লগতে দেশখনৰ এটা নতুন ৰূপ দিয়াৰ বাবে প্ৰতিজন নাগৰিকেই প্ৰচণ্ডৰ প্ৰশংসাত পঞ্চমুখ।
আশ্চৰ্যজনকভাৱে বিদ্ৰোহী তথা ৰাজনৈতিক সংস্কাৰক হিচাপে অধ্যক্ষ প্ৰচণ্ডৰ জীৱন ৰহস্যাবৃত হৈ আছিল। স্বাভাৱিকতে পুষ্প কমল দাহাল কেনেকৈনো অত্যুগ্ৰ সাহসী ‘প্ৰচণ্ড’ত পৰিণত হ’ল তাক লৈ মানুহৰ মাজত খুদুৱনিৰ সৃষ্টি নোহোৱাকৈ থকা নাই। নিঃসন্দেহে প্ৰচণ্ডৰ স্থান পানচো ভিলা, হো চি মিন বা চে’ গুৱেভাৰাৰ শাৰীত। কিন্তু এতিয়াও তেওঁৰ ব্যক্তিগত জীৱনৰ তথা আত্মগোপনৰ সময়ছোৱাৰ ভালেমান কাহিনী অকথিত হৈ আছে। দেশৰ অন্য মানুহৰ কথা বাদেই আনকি নেপালৰো খুব কমসংখ্যক মানুহেহে সেইবোৰ জানে। লাগিলে সেয়া পাকিস্তানী চোৰাংচোৱা সংস্থা আই এছ আয়ে বিদ্ৰোহীসকলক সমৰ্থন দিবলৈ প্ৰস্তাৱ দিয়াই হওক বা ৰজা বীৰেন্দ্ৰই প্ৰেৰণ কৰা বাৰ্তাবাহক ধীৰেন্দ্ৰৰ লগত হোৱা তেওঁৰ দলৰ গোপন বৈঠকৰ কথাই হওক।
এক দশকতকৈও অধিক কাল অৰণ্যৰ জীৱনৰ অন্তত মাওবাদী বিদ্ৰোহীসকলে নেপালৰ সংসদত নেতৃত্ব দিবলৈ আগবাঢ়ি আহিছিল আৰু মাওবাদীয়ে বিধানসভাৰ নিৰ্বাচনত দেখুওৱা অপ্ৰত্যাশিত ভাল ফলাফলে সমগ্ৰ বিশ্ববাসীক হতচকিত কৰি তুলিছিল। আৰু আজি এই দুৰ্ধৰ্ষ মাওবাদী প্ৰধানজন দেশখনৰ প্ৰধান মন্ত্ৰী হিচাপে ক্ষমতাৰ দোঘৰাত থিয় হৈছেহি।
১৫
