১৪
কৌশলগত অৱস্থান
থাপা চৰকাৰৰ লগত আলোচনা বিফল হোৱাৰ পাছত প্ৰচণ্ড তথা কমিউনিষ্ট পাৰ্টি অৱ নেপাল (মাওৱিষ্ট)ৰ অন্যান্য জ্যেষ্ঠ সদস্যসকলে তেওঁলোকৰ দলৰ ৰণকৌশল সলনি কৰাৰ সিদ্ধান্ত লৈছিল। পৰৱৰ্তী পদক্ষেপ সম্পৰ্কে চিন্তা-চৰ্চা কৰি থাকোঁতে, দলৰ জ্যেষ্ঠ নেতা তথা পলিটব্যুৰোৰ সদস্য চি পি গুজৰালক ২০০৩ চনৰ ২০ আগষ্টত ভাৰতৰ চেন্নাই আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় বিমান বন্দৰত বিমানেৰে ইউৰোপলৈ যাবলৈ চেষ্টা কৰোঁতে নিৰাপত্তা বাহিনীয়ে গ্ৰেপ্তাৰ কৰে।
ইয়াতকৈ অধিক বেয়া খবৰে তেওঁলোকৰ বাবে বাট চাই আছিল। ২০০৪ চনৰ জানুৱাৰী আৰু ফেব্ৰুৱাৰী মাহত মাওবাদীসকল বৃহৎ আঘাতৰ সন্মুখীন হয়। ৮০ জনতকৈ অধিক মাওবাদী সদস্যই বিভিন্ন ঠাইত নিৰাপত্তা বাহিনীৰে হোৱা সংঘৰ্ষত প্ৰাণ হেৰুৱাব লগা হয়। আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় মানৱ অধিকাৰ সংস্থাবিলাকেও যথেষ্টসংখ্যক সাধাৰণ মানুহ আৰু চৰকাৰী বিষয়া-কৰ্মচাৰীক অপহৰণ কৰাৰ বাবে মাওবাদীৰ ওপৰত খৰ্গহস্ত হৈ পৰে। দলৰ ভাবমূৰ্তি পুনৰুদ্ধাৰৰ প্ৰচেষ্টা হিচাপে অধ্যক্ষ প্ৰচণ্ডই ১৫ মাৰ্চত এটা বিবৃতি জাৰি কৰে। বিবৃতিটো আছিল—
‘মানৱ অধিকাৰ আয়োগ আৰু জেনেভা সন্মিলনৰ নীতিৰ প্ৰতি আমাৰ
