সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:পাঁচনি.djvu/২২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
পাঁচনি


 যমৰ কিঙ্কৰে ধৰি নিব যমপুৰ॥
 যমৰ মূৰ্ত্তিক দেখি হুৰাইব চেতনা॥
 দুৰ্ঘোৰ নৰকে পেলাই ভুঞ্জাইব যাতনা॥

যাওঁ আৰু, যি হল হল!—পৰি থাকোঁগৈ॥

 

চতুৰ্থ দৰ্শন
পাঁচনি ৰাতি শোৱাপাটীত

ঘৈণীয়েক —শুনিছা নে? উঠি আহাঁ; ভাত হৈছে, ভাত খোৱাঁহি। ৰাতি এপৰ হ'ল।

পাঁচনি— গুচি যা, মই ভাত নেখাওঁ। মই আজি যিটো মনত বেজাই পাইছোঁ, আৰু ভাত খাম।

ঘৈণীয়েক —আহাঁ, আহাঁ, বেজাৰ পালে আৰু কি হব? গোঁসায়ে যি কৰিব সিহে হব, তুমি আমি কৰিবলৈ যোৱাটো নহয়? এই পুহ- মহীয়া ৰাতি ভাত এমুঠি নেখালে জাৰত দুখ পাবা। বোলো মই তোমলৈ আলহী এটি আনি থৈছোঁ, উঠি আহাঁ।

পাঁচনি—(আলহীৰ নাম শুনি গিৰিসকৰে পাটীৰপৰা উঠি) সঁচা নে? ক’ত পালি? ক’ত আছে?

ঘৈণীয়েক—ৰবা তুমি বিতত নহব। পাছ-ছোতালতে তপত