সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:পদ্য চণ্ডিকাখ্যান.djvu/৬২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫৪
চণ্ডীকাখ্যান

যুদ্ধত নিষ্ঠুৰ ভাব কৃপাঅন্তৰত;
ত্ৰিভুবন মাজে নাই দেখিলো তোমাতে।
দেৱৰ পৰম অৰি মহিষা সুৰক;
বিনাশি কৰিলা ৰক্ষা দেবি জগতক।৷
শত্ৰুকো কৰিলা দয়া বধি সমৰত;
অনায়াসে দৈত্যগণ পশিলা স্বৰ্গত।
আমাকো উন্মত্ত দৈত্য ভয়হন্তে ত্ৰাণ;
কৰিলা চৰণে তযু কৰোহো প্ৰণাম।৷
শূলেৰে ৰাখিবা দেবি আমক সততে;
ৰাখিবা অম্বিকা দেবি খড়্গেৰে সঙ্কটে।
ঘন্টা ধনুৰ্গুণ শব্দে আমাক সৰ্ব্বদা;
ৰাখিবা পৰমেশ্বৰি তুমি অভয়দা।৷
ত্ৰিশূল ঘূৰাই দেবি আমাক পুবত;
ৰাথা পশ্চিমত আৰু কুবেৰ যাম্যত। (৩)
তিনিয়ো লোকত দেবি যত সৌম্যৰূপ;
আৰু যত ঘোৰ ৰূপ আছয় তোমাৰ।৷
সেহি সেহি রূপে মাৱ এহি পৃথিবীক;
ৰক্ষা কৰা জগদ্ধাত্ৰি আৰু দেৱতাক।
_____ _____ _______ ________
(৩) কুবেৰ যাম্য, উত্তৰ দক্ষিন।