পৃষ্ঠা:পদ্যাৱলী.pdf/২০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৪
পদ্যাৱলী।


“স্বৰ্গাদপি গৰীয়সী”—যি ঠাইক কয়,
যাৰ হিত অৰ্থে, সবে সাধে ঈশ্বৰত।
( ১৩ )
কালৈ ইমান স্নেহ এই সংসাৰত,
কালৈ ইমান যত্ন আছে মানুহৰ?
যদি তুমি এই প্ৰশ্ন সোধা এজনত,
কব সি জনম ভূমি প্ৰিয় জগতৰ।
( ১৪ )
ধন্য়া হে জনম ভূমি! শান্তিৰ শিতান
নাই এনে অকৃতজ্ঞ পৃথিৱী ভিতৰ,
নাভাবে এবাৰ যিটে তোমাৰ বয়ান,
যতে কি থাকোক সিটেঁ দেশ দেশান্ত।
( ১৫ )
এতেকতে আহা সবে মিলাপ্ৰীতি হৈ,
পৰিহৰি হৃদয়ৰ কূৰ্চ্চুট কপট,
কায়মনে সুযতনে ভক্তি ফুল লৈ,
পূজোঁ জন্মভূমি পদ অতি হৰষত।
প্ৰলোভন।
( ১ )
বাঁহী ৰব শুনি ঘোৰ বননি মাজত,
হৰিণা হৰিণী যেনে উতলা ভাৱত।