এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
সত্য।
( ১ )
সত্য গুণ, সম গুণ, নাই পৃথিৱীত,
সত্যই সবাৰো সাৰ, সবাৰো বাঞ্ছিত।
সত্য ধনে যা মানৱ হয় ধনৱান,
অনিত্য ধনত তাৰ কিবা প্ৰয়োজন?
( ২ )
যি মৰাল থাকে সদা মানস-জলত,
সি কি কদাপি সায় থাকিব খালত?
দধি, দুগ্ধ, ঘৃতে, যিটে কৰিছে ভোজন,
শাকান্নে কি তাৰ ৰুচি হয় কদাচন?
( ৩ )
সত্যগুণে যি মানৱ সদা বিভূষিত,
মানুহৰ কথা কি, সি দেৱৰো আদৃত।
নিকৃষ্টত উপজিও সমাজত শ্ৰেষ্ঠ,
যদিও মনুষ্য দেৱ সমান গৰিষ্ঠ!
( 8 )
আদৰ্শ পুৰুষ ‘ৰাম’ উপজি ত্ৰেতাত,
সাধিলে জীৱন-ব্ৰত কেনে অৱস্থাত!
পিতৃ-সত্য পালনাৰ্থে, ৰাজপদ এৰি,
ভ্ৰমিলে বনত নানা দুখ ভোগ কৰি।
