আৰু ৰেণিলৈ। [ ৪ ] আৰু ৰেলিলৈ (স.) অহা বছৰত। | মাত্র (বি) সেমেকা, তিতা। আৰৈ (স.) নিসিজোৱাকৈ ৰদত | আতা (গু. শ.) অলপকৈ তিতা বা | একো ধান চাউল। সেমেকা অবস্থা। আৰৈমূৰীয়া বি) ভালকৈ নিসি | আর্জা (স. শ.) ছয় সংখ্যা নয়। নৰপৰা কৰা। আহি (সশ) আদর্শ, আ, চানেকি আৰৈয়া (বি) আৰৈ চাউলৰ দৰে তাত চাবলৈ প্ৰমে ছল কান। আৰােগ্য (. শ.) নিৰােগী অস্থা, ] আল (স. শ.) চৰাইৰ ঠে। ফাইট । সুতা। [ক; চিনাকৈ বাৰু। | খুটাৰ ওপৰৰ জোকৈ কটা আবােপ (স.) লগাই দি, আপন ভাগ, জোলা খাগ। আবােপ ) | আলগ, (বি) ৰেলে, পৃথক। (স. } (স.) লগাই দিয়া | আৰােপণ, অতৰ নিলগ। (এৰি যােৱা বা পন-কৰা কাৰ্য। আগতীয়া (যি) বেলেগতী, লগ আবােকা এস. শ.) ৰজা-মী-আদিৰ | আলগা (বি) নলগা, আৰু নখকা, কাৰ দিয়া হয়। সম্পর্ক নখ। সে খা) বেলেগ আৰােহ (স. বা.) উঠৰােহণ ক আৰােহ ( স.) ওপৰলৈ উঠন। | আলগে (ক্রি. বি.) বেলেগে ; একে চী (স., মুখ-চোৱা পণ। লগে ল আনবিলাক এ বা, (স.) উপান ক, ঘট;1 নােহােৱাকৈ। | খেতি । ( স.) আর্মোতা | আলচ, এস, ধ) পৰাম , শাে । . ) তী। | মত সােধ, মন্ত্রণাক। (স.) আন (স) উপান, ঘটন। উপদেশ, মণ। (স.)টা বড়। (আহি। | আলতা (স. শ.) লাৰ যাৰ। আল(স.) গঢ়, নাতি, ঠগ; | অতীয়া (বি) অশপ আঠাযুক্ত (মাটি) মার্জিত (বি। ঘটা উৎপন্ন কৰা। | আলনি (বি) আখে , সকলে ভাগ আর্ত বিপড়িত, দুখ-পােকা, বিকি। | সমান নােহোৱা ; এতনি () অঞ্জনা ( ) দুখ, তে | আলনী। তা টিম। | বাল (স.)
- যেত,
