আলি । [ ৩ ]। এলে। ক শুনি সি মূখ আমােলাই | আৰ, (স. বা., এলই। কি পেলালে। | | চিৰলৈ নিয়ম , আৰি যায়। মূলি (স. প.) গছৰ পাত গােন | আৰম্ভ (স.) বিল। বাহ সা এবিধ চায় পা। আ ) (স.) এর উলে, আলীয়া (বি) পৰা। (মতা পাতি হাঁহত খাটে )। | আৰা (স.) আটাহ, হাট। আলী (স. শ.) এৰিখ কেহ টো- || | (পদ্যত) আৰা এনে । ফল; তাৰ গছ। | আৰাধ, স. , উপাসনা , কি আয় (শ) উৎপন্ন। তী বি) থামী একা, সখ। } আনাস. *) , উপারা। আষ (স.) তেম, খােৱা-শােত | আৰি(স.) এবি বালি না ব লােৰ দৰে আচৰণ। | মাছ, হৰিলে ফোন ব্য বিল আয়াত (া) (স.) যােৱা | কৰা এতি। { পােয়ালি। কৰা কাৰ্য্য; বন্ধু দৰে এনে | আৰিগা , (স.) আফিয়া। আন এজনৰ ঘৰলৈ কৰা গতায়াত, আৰিয়া (স ) ভোটানি মুঠাত লগােৰা , তেন আয়াস (স.) এয়াস, ষত্ব। পুথি। | টাকানি ।। আয়ুঝে (স) বৈদ্য-শা, বে| আৰি (বি) খুলপ । আয়(ব্য) সজােৰ জোৰা মাত। | মাৰিবি (স.) ইলতি সিফাতি। আৰু (স.) জীয়াই থকা কাল, | আৰু(অব) দুটা শ বা কি জীৱনৰ সীমা। (এ) পুতৌ ৰা | কলগ-লাগা মা।(কিৰি) সমযেন-বুজোৱা মাত। পূৰ আকে; কৈ । আয় “আই” চো। [দােষ। | শাক তেও, বেলি (কি. খি) এভি আয়ােজন (স ) কোনো কাৰ যাৰ পৰা তিনি ৰ । নিমিতে গহনা উদ্যোগ, হত। আয়ােজিত শি) কোনাে কাৰ্য্যৰ আৰু ৰাৰ কি. যি) পুনর। নিমিতে পােটায়া। কৰেলি (স.) কে । মৌ“খাই গাে।। | (কি বি) না ।
