এললি। ( ৩০ | এনীয়। তাৰ আলমত থাকিলে ।| আলাসৰ লাৰু (স.)অতি মৰ নেকে; ক। | শােক, অতি মৰমেৰে না। আলবিল (স.) বিল, পলম। | আলাহ, (স.) আল কাষলৈ আগৰ, (বি) চা বয়সৰ কাৰণে লৰি| অনি। [কৈ ৰা ৰাট। চৰি ফুৰিৰ নাৱৰা। () | আলি(স.)পথাৰত পানী চাপ। আলী। | বালিকা(স.) চেনেহেৰে সাৰটি আলষণী (স.) পেট-কামােৰ ভূহুনী। ধৰণ। আলসুৱ। (ৰি) ৰৰ সুখত উঠা, এতি | বালিয়ন (স.) তাৰিবলৈ লােৱা বখায়া, (লৰা বা হােৱালী ) । ৰ ওপৰত লেপা উন; মাহৰ আলম (স.) এলাহ, বনলৈ অনি, এত দিয়া পাচলি।। সৰপালি। { (স.) মাহে খােয়। অনেক আলহ (স. শ.) অতিথি, অলপ দিন | | বিষ মূল; তা অবি; গছ | ঘাই শিপ। নিমিতে লােৰ ঘৰত ৰাসক। | আলেখলে, (স.) কোনো বাট। কৰিবলৈ গােপনে বিচৰা । আলাই আনী (ৰি সামৰি নৰ না আলেজে ( কি. বি.) তখ, কৰা; আশ্রয়হীন, শাকিব চাই ওচৰ চপাকৈ লােগনে। আনেলে কি ৰিএলাতে। লাগতায় (বি) নলগা, কামিলা। লৈৰিলৈ (স.) হা , হ, আলা সে শ) কাত বা ভিজিত আলোচনা (স.) বিবেচনা, সাল। | এৰি দিয়া বৰ (কাম)। অভ্যাস। | [ভােলা। আলা ।(স. শ.) বাৰ চালত ] গেলো (বি) মালয়, চেনেহেৰে আনা ওলমি থকা মােৰাৰ মল। | আলছি যে শ.) তালৰ পৰা তললৈ বি) বা খােৱ লগ। ওলমি থাকো । আলাপ (স.) গােপন। | আৰ। (স.) গােসাই । এক আলাপ (বি) কৰ ৰা লােকেৰে; তৰ পৰিচাৰক। বেশি। প, এল-গলি কৰি | পৈচান সে শ) পৰিচা, ল করে । (অপা। এতনি। | আলফুলী (বি) এ কেম, টানকৈ আ য় (বি) কাম অযােগ, খৰিলেই না। না ।
