আৰােখ। আবােধ, বিশ-ভাৰ নােহাৱা। | আমনিয়া (স.) আমনি লগা, বাল, সে শ.) এবিধ কলা কাঠ। | ভাগৰ লগা। নার্ভ মানজি (বি): বিমর্য, মন-মৰা, } (বি) আগঢ়ী, ফুৰূপ। | | চিন্তিত। [ গুটি। আর্ভ (বি) ভাত বা মিহলি নথকা, মৰা সশ. এবিধ গছ আৰু তাৰ আমৰিঘৰ (স. শ.) সিংহাসন, হাওলা আৰুতীয়া “ভকতীয়া” চোৱা। | বা বেইৰ ওপৰত দিয়া কাপােব আভাস. শ.) অতি বা ৰূপমাত্র, অপীয়া । | আমহী ) (স.) আম কান আকীয়া (বি) তােক নথকা। মামহী-শুড়ি গুড়ি। আ (বি) বুজ-নেপােৰা, নন। | আমডিয়া (বি) নিচেই সৰু, আলন আভােক(স.) কেৰ অভাৱ, | (একতকৈ অধিক লৰা বা বাৰৰ নি। [ অজীণ | ছােৱালীত খাটে)। (স.) এবিধ গছ আৰু গুটি; | আমাৰি (স. শ.) এবি ব্যাঠা গছ। আম (বি) হিতকথা হতনা,জবুন। | আমু (স. বা.) হেঁপাহ পলুৱা ভােগ আ (স.) আমৰ ভিলাৰ ভিতৰৰ। | কৰিবলৈ নিজ এ। শাহ বা কলি। [প্রাপ্তি। | আমৈ(স ) কোনো বন্ধু বা আমদানী সে. শ.) আ, বাণিজ্য অব্য | নিৰ নামেৰে যােৱা মানুহৰ আৰু আমতা (স.) চালিত একাই থােকা! পিতাৰ বন্ধুৰ ঘৈণীয়েক; এই | পা আমৰ মই। সখীয়েক। আমতী (৭. শ.) মঠ ( কাম ।। আমৈল (স. শ.) সগুণী-লতা। । (স. শ.) এবিধ ধান।। আমােদ (স. শ.) ৰং, আনন্দ খেলি। আমন ধান " আমােদরী, (বি) সিয়াল, ধেমেলীয়া। আমনি (স শ.) আম-বাৰী; কেননা | জামােলটে (সশ.) এবিধ গছ ; কাম অনেক বাৰ বা বেলি তাৰ ফল। [তাৰ গছ। ৰাৰ কাৰণে আকৌ কৰিবৰ | আমােল দেশ এবি বা ফুল এনি; অনেক ৰাৰ কৈ ৰা | আমােল (স. থা) বেজাৰ ৰ নিশত খুজি গােৰা বিৰক্তি। মলিন (মুখ); যেনে, এ এমন।
