মনে। ( ০৬ ) মাটি। ৰৈ (৭) শোত লৈ এৰা নৈ। মাহৰ মোৰীত শনিবাৰে য , (স.)ৰৰ উৎসাহ,মৰৰ-লীও ভতি নাৰ যোগ। শো-খি। [ৰ। | মহাবিদ্যা (স.) এফতি; কালী, মজা, ে(.) গেলাই-পাই না | তাৰ, মোৰনে,বৈী, মণত শৰণ দি (কি বি) এাণ পণে, হিমন্ত, ধূমাবতী, বগলা, মাতা একি। আৰু কলা-এই বী। ম (স.) অতিপাতকৈ পাৰৰ | মহাৰিযুৰ (স.) পূৰ্যৰ যে ৰাশিলৈ ই, বৰ হেপাহ। | মোৰা কাৰ্য (জ্যোতি)। আৰ, (স.) এতিপাত আৰ,! মহাভূত, (স.) এখান তৃত; দেহ | বজাৰ। (বৰ টোপনী। | ৰচনাৰ পচ পাৰ্থ, যেনে- মটোপনী (স.) ৰেচি টোপনী পৃথিবী, তে, বায়ু, আকাশ, মামোৰ(স.) কোনো কাৰ্যত। এই পঞ্চত। এটাকি লগ কাৰ্য্য। [ৰি। | মহামহোপাধ্যায় (স.) পণ্ডিত মৰিপৰি (কি যি.) হে পুৰুষাৰ্থ | উপাধি, খিতাপ। মনোজী সেৰিকৈ ( ক্ৰি.বি) বৰ | মহালয়া (স.) আনি মাহৰ ৰে, প্ৰাণ চৰি, মৰণত শৰণ | আমাৰ তিনি। [ছ। | মন্তব্য(বি)বিচাৰ বা বিবেচনা কৰিবৰ মতে শে) মজা বিন; অন্তৰৰ | | যোগ্য; (স. শ.) মত, এqিায়। তিবি ) মনত ৰেলৰ পোৰা, | ময়পূহ, (বি) মৰেৰে পৰিত্ৰ। মন্ত্ৰিত্ব (স.) মন্ত্ৰণা , যৰি। লঙ্কা (স.) কোতি, ব্যায়াম; | মাকালে (সা.)ভাৰত পৰাৰ আকালত পৰি কষ্ট পা। মছি। (স. শ. বাং) মছমন- | মাটি হ (. বা.) নাহ, চাৰৰ , মহুতি যিলাকৰ ধৰ্ম্ম-মন্দিৰ।। | মাতিৰ নোহ। ম (স.. বাং) মছলমানৰ প্ৰথম | মাটি ক, (স ) নই , পানী কৰ' মাহৰ নাম, এই মাহত কৰা মাটি খা (থা.)মাটি দল। উৎসব। মাটি দে (স.) মৰিলে ৰৰ যেগুতি মৰ (৭ ) যোগবিশে, তা।
