মাটি। | | ০৩১। যেম। মাটি ন শৌচৰ পাচত হাতত মুখালি (স) মুখতে কোনো । মাটি পানী ল) মাটি খুঁহি পানীৰে ধুই | াম কৰি পেলো,মুখৰ চা | মুখ, কা(স.) 'মছা খান মিয়া মাটিমাহ (স. শ.) নিচেই হোক , এষা নোহোৱা কথা। মাহ, সৰল মানুহ। | মূখ, ফালিক (স.) কেঁৰা তাৰি, মাতঃবৰৰ) মুখিয়াল, বিখ্যাত।। | সলমলিয়াকৈ ৰু। মাতাল(বি) মদখোৱাৰা পান কৰা। মূখ, সল (খ) সায় খোয়া বা মাতৃভাষা (সশ) দেশীষ। এৰি ন ব খা। মানেহে (কি বি) সখনেৰে সৈতে। । মুখ, নাপা (অ.) মাতি হোৱাৰ। মাকাল (শ) সত্য যুগৰ এন ৰজা,! সাৰ কৰা না নাপাগ (বি) পূৰ্বকালৰ পুৰণি, চীন, নেবে। , নেবো যেনে মাজত। দিনৰ পৰা এই মূৰ * (খ) আগ কাম চলি আহিছে। পবিতাগ। অৱৰ পৰা পো। কি। মাদ (স.) ক্ষমা, সন, দোষ বৃদি উট (জল)ণতি ফল মানা। মিটমাত, (স.) বিবাদত শিষ্টাচাৰ্য, মু দেৱ। ( )সেৱ' সমিন মিতা। | | স্বৰ, পা, )।.)ওলাৰৰ বাৰ মিচাৰ, (৩. শ.) নম্বমিত আচৰণ, মূৰ পাতিল) গতক, কাৰৰ ৰিখিত ৰাৰহাৰ। | ৪াৰ গ্ৰহণ। মিলিজুলি (কি.বি.) মিল হৈ,ঐক্য হৈ। | গতক .মনোযোগ দিন মুকলি () শৌচাৰ। | মুৰত, উঠ,।.) সাহ , লাই পা। মু, ওলমা ) ( ) অসন্তোষ | মুৰত, টানে মাৰ, (সা.) তাৰ মু, কোষা) ভাবধৰ। অপকাৰ কৰ। মূ (স.) মুখৰ শোভামুখৰ কাতি। মূহ (স.) দুই দও, দিন এ মূ ল (স. শ.) সমূষায় মুখ, বন। তিৰ বিশ ভাগৰ এগ কাল। গত ৫ (1) খা বা চাকি চা। তসবিনী (স.) যি যিমাৰ মুখে খাত বা কৰ, ৰলেৰে মৰা মাং পুনৰ গীৱন বু, চাই (আ.) মৰা নাৰ | প্ৰাপ্ত হয়। শখ বিটি। | মৌমা (বি) ব তা আৰু গৰু,
