পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/৫২

| আ । ( ২৪ ] অজি-ছি। সে. ) বাগচ, বেৰি ধৰ। | আগৰণুৱা (সশ) সকলােৰে আগত আ (বি) অগ্রগামী আনতকৈ | জোতা; যিজনে কোনাে কার্যত আগ হৈ যােরা। (স.) আনতকৈ আগেয়ে নিযুক্ত হৈ আনৰ বাট আগেয়ে যােবা মানুহ (আ ) | দেখায়। | | পাত। আনত ৰৈ আগেয়ে য; আগলৈ | আগতীপিত, (স.) আগলি কলা- আহতীয়া (বি) থিয় হৈ ওপৰলৈ | }(কি বি) আদিতে,পূর্বে। মেলা হাতেৰে পােৰ। আগেয়ে ) আগ হাত (স. শ.) সে-হাত। এগচিত। (স) এবিধ দৰবৰ গছ। আগ হাতে (কি. বি.) সোঁ-হাতেৰে। আগােল (স) নাৰ আগত ৰঠা আঘণ, (স. শ.) অষ্টম মাহ। মাৰোতা। আঘাত, (স.) কোব, মাৰ। আগালি (স.) ঘৰৰ সমুখ-ফালে আঘাৰ (সং) এঘাৰ। [লােক। আগবঢ়োৱা চাল। আঘাৰী (বি) হই, শঠ, শিকনি নমনা আগ-বি আঁতিগুৰি চে' । | আঘােণ, (স. শ) আঘণ। আগ চুলি, (স. শ.) মূৰৰ আগফালৰ| আঘােণ-মহীয়া (বি) আঘােণ মাহৰ। চুলি। [ আগ থকা।। (জি. বি.) আখণ মাহত। [বােধ। আগ-জেজা (বি) সােজা বা চোকা | আমাণ, (স.) গানাৰ ৰা হােৱা আগাত, (শ) এত্যেক পাৰিৰ সমু- আঠা (স.) অলি থকা এজাৰ। খৰ চাৰিট। গত । পূৰণি কাল। কাঠি । (স)আলিৰ লাৰ আগয়ানি (স.) এম ৰা, পুর্ব ব| আঠী) তাৰ নিচিনা খান ! আগ নি (স.) আগৰ বা পূর্ণ দিন | আইনি (স.) মােলৰ খােৰ সৰু আশপাচ, (স.) কোনাে কথাৰ ঠান। | আামুৰি (স.) গামূৰি, একেঠৰে কালে (ঘ) কোনো বস্তু সমূ-[ থকাত হােৱা অৰচাৰৰ কাৰণ ভ,মে, যা আগফালে।হাত-ভৰি মেলি মােৰ কাৰ্য। আ হ (স.) কত একা | আহা, এখাৰ চোৱা। এ wে পৰিাৰ কৰা এতাে তিনি (স) কোনাে নয় য, মাস। { বলেই মূৰে ।