| আ । ( ২৪ ] অজি-ছি।
সে. ) বাগচ, বেৰি ধৰ। | আগৰণুৱা (সশ) সকলােৰে আগত
আ (বি) অগ্রগামী আনতকৈ | জোতা; যিজনে কোনাে কার্যত
আগ হৈ যােরা। (স.) আনতকৈ আগেয়ে নিযুক্ত হৈ আনৰ বাট
আগেয়ে যােবা মানুহ (আ ) | দেখায়। | | পাত।
আনত ৰৈ আগেয়ে য; আগলৈ | আগতীপিত, (স.) আগলি কলা-
আহতীয়া (বি) থিয় হৈ ওপৰলৈ
| }(কি বি) আদিতে,পূর্বে।
মেলা হাতেৰে পােৰ।
আগেয়ে )
আগ হাত (স. শ.) সে-হাত।
এগচিত। (স) এবিধ দৰবৰ গছ। আগ হাতে (কি. বি.) সোঁ-হাতেৰে।
আগােল (স) নাৰ আগত ৰঠা আঘণ, (স. শ.) অষ্টম মাহ।
মাৰোতা।
আঘাত, (স.) কোব, মাৰ।
আগালি (স.) ঘৰৰ সমুখ-ফালে আঘাৰ (সং) এঘাৰ। [লােক।
আগবঢ়োৱা চাল।
আঘাৰী (বি) হই, শঠ, শিকনি নমনা
আগ-বি আঁতিগুৰি চে' । | আঘােণ, (স. শ) আঘণ।
আগ চুলি, (স. শ.) মূৰৰ আগফালৰ| আঘােণ-মহীয়া (বি) আঘােণ মাহৰ।
চুলি। [ আগ থকা।। (জি. বি.) আখণ মাহত। [বােধ।
আগ-জেজা (বি) সােজা বা চোকা | আমাণ, (স.) গানাৰ ৰা হােৱা
আগাত, (শ) এত্যেক পাৰিৰ সমু- আঠা (স.) অলি থকা এজাৰ।
খৰ চাৰিট। গত । পূৰণি কাল। কাঠি । (স)আলিৰ লাৰ
আগয়ানি (স.) এম ৰা, পুর্ব ব| আঠী) তাৰ নিচিনা খান !
আগ নি (স.) আগৰ বা পূর্ণ দিন | আইনি (স.) মােলৰ খােৰ সৰু
আশপাচ, (স.) কোনাে কথাৰ ঠান।
| আামুৰি (স.) গামূৰি, একেঠৰে
কালে (ঘ) কোনো বস্তু সমূ-[ থকাত হােৱা অৰচাৰৰ কাৰণ
ভ,মে, যা আগফালে।হাত-ভৰি মেলি মােৰ কাৰ্য।
আ হ (স.) কত একা | আহা, এখাৰ চোৱা।
এ wে পৰিাৰ কৰা এতাে তিনি (স) কোনাে নয়
য, মাস। { বলেই মূৰে ।
পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/৫২
Jump to navigation
Jump to search
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
