( ২০ ] আঙ্গুল (স. শ.) আদুলিৰ পথালি | আচাবি (স. শ.) নৰিয়াৰ দুখত | লুটিয়াটি কৰণ। মিই। আলি (স.শ.) হাতৰ ৰা ভৰিৰ ঠেলি | আচান্ (স.) সহায় না এক আঙ্গুলি-কতপা (স.) ব্যক্তি পৰিচয়ৰ | আচাৰ (স.) ব্যৱহাৰ, কাৰণ ; অর্থে লেখাই ৰখা তেওঁৰ নি । তেলত পেলাই গােৰা ফল-খালি অঙ্গুলিৰ সাচ। ১। | এবিধ চাটনি। আঙ্গুলিয়া (অ. ধা) আঙ্গুলি টোৱাই | আচাৰ্য (স. শ) , শিক্ষক। দেখা। আচিনাই কাজিনাই চোৱা। আজোৰ, পাগোৰ, (স.)ৰতি আ আছ (বি) ঢা, আবৃত। [স ' বৰ সময়ত নাড়ীয়ে লােৱা পাক। আচ্ছাদন (শ, শ) চী , ঢাকন। আত্রাই (ম. শ.) দুর্বলতাৰ কাৰণে আচ্ছাদিত, (বি) আজ, ঢাকা। চোৱা মূৰ ঘূৰণি। || আছাৰ (স.) থেকো ,বলেৰে লৈ আচম (স.) পূজাৰ সময়ত তিনিবাৰ কৰা নিক্ষেপ। (স.) নিক্ষেপ পানী মুখত দি নাক-কাণ-আদি। কর বলেৰে মাৰি পঠা। ছােৱা কাৰ্য। | আছাৰি, “এৰি চোৱা। আচৰিত(বি)হঠাত হােৱা; আচৰিত।| আছাৰেণি (স. শ.) ৰতাত ৰাচাৰ আচম্বিতে (কি.বি) হঠাৎ, অকাত } খাই অহা বৰণৰ চিটা। আচৰ (জ. খা.) ব্যৱহাৰ কৰ, চল, | তুতীয়া (ৰি) ৰহাৰ নকৰাকৈ (স. খা.) কৰ্তব্যৰূপে পালন কর। | খােৱা, নতুন হৈ একা। আচৰণ সে শ,) ব্যৱহাৰ, চলন। আকি হোলা, খালা। গেছ। নাচনীয় (বি) ব্যৱহাৰ যােগ; কবআনি (স.)এৰি গৰি তাৰ আচৰিত, (বি) আশ্চৰ্য্য, অদ্ভুত বিষয় | আজ (শ, ) , ৩ । যুক্ত, নেদেখা-শুনা কথা দেখি | কাজৰি(স.) , ন নক- বা শুনি তখ। সম; (বি) ; অn, আচল সশ) বিজুতি, অনায়াসে যাৰ | উ, সমূলি না। নােৱৰা ঠাই; সট। (বি) জুতি | আৰীয় (বি) না, সে নােহ, টান। নে । | পােয় (খ নােহােক আচহ (বি) নাজুনিচিনা, বাগে| এ (সময়)।
