আখলা [২৩] আপঠাট। আখৰা, (বি) লিখি গােৰা, বৰ | পাগনি (বি) প্রথম বাৰ সৰােৰ বা প্রাচীন। [ আখৰেৰে। | টন, এতেকে বৰ চো; যেনে আখৰুৱাকৈ (কি. বি,) অরুত বাজে | আগনি বাণী বা ফটিকা। আল (স. শ.) ভাত খোটালী। | আগ (স.) স হৰ বাশা। আখা (স.শ) চৌকা,ভাত। উগান | (বি) হৰ পৰা, সব। শাখাপতীয়া (বি) তিনটা উনৰ দৰে | আগৰ ( ) অ শান্ত। পতা বা ৰহ। (ওলােৱা ঠাই। | আগমন (স.) এঠাইৰ পৰা গৈ পান আখি (স.) চকুকাঠ বা বাঁহৰ ডাল। এঠাইত উপস্থিত হন। আখীয়া (বি) ৰত আখি বা চকু ৰা। আগৰ,( শ) এৰি বুগতি কাঠ। আখৈ (স.) তা ধানৰ ফুলি উঠা | আগসিলা-পাত, (স. শ. কলা-পাতৰ | চাউল। || আগটো। ( বাঢ়ি থকা ৰ। আখৈ গভীয় ( 1) ভালকৈ মুক্তি | আগলিক। (স.) ব্যৱহাৰৰ পাচত গৰু বৰা যেন হৈ থকা ।ৈ | আগলৈ (কি বি) এতিয়াৰ পাচত। আখ্যানসেশ)হৈ যােৱ ঘটতি বিৰণ আগাভাগিকৈ, (জিবি) এজন আন আগ, (স.) মূখৰ ফাল,ওপৰৰ ভাগ,! এখনৰ আগলৈ আনি, এজন কোনো বস্তু এটা মূৰ (বি) পূৰ্বৰ | আন এজনৰ আগত কোতে। যেনে, আগ বৰ। । গাছে (বি) আগৰপৰা পাচলৈ আগত (স.)আগ ভোট যােত আৰু পাৰপৰা আগলৈ যােৱা বাধা দি। আগুন (স, শ) বইনা, কোনাে অব | আগাৰ (, খা.) এটাতকৈ অধিক কিনিৰ কাৰণে ৰব পােৰ । ৰাঢ়ি থাক। আগে তাৰ গৰাকীৰ দিয়া মূল্যৰ । আগালি,(স.)কোনো ৰকাৰ এগৰ চোয়, নৈ ঘৰপৰা আৰে, তাৰ বাগী (বি) তিনি। ওচৰ গগ। (তি নিচেই . আগত বি) , যি লগতে হি বৰ শৰু ৰা এত না। ব্যবসা । যেনে আগত | পাট (স.) এবীপ, নৈ । সহত। বেদিতে উৎপন্ন। সাগল আগ বাঢ়ি যে কি আগতী (বি) এখবে যে, তা বুয়া গৰা।
