পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/৫০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

= = খৰ কাপোৰ | [ ২২ ) জি বা ৰদৰৰষুণৰ পৰা মকি ৰখা | আকলা (স.) চকুৰে মন। আকলু (বি) কালত পৰা; হেঁপে আঁৰ কপােৰ, সেশ) আঁৰ দিয়া | ৰা, বৰকৈ বিয়াহ ক। কাপােৰ। | আকস্মিক (বি) হঠাত হােৱা। আৱৰি (স.) মূহ যােৱা ৰােগ। আকাংক্ষা কংক্ষা” চোৰ।। আৱৰীয়া (বি) আঁৰি ৰোগে ধৰা। | আকাঙ্গী (বি)বব-কাটিৰ নজনা। (৪) (স. শ.) আঁৱৰিগয়া মানুহ। | আকাৰ, সে শ) আকৃতি, গঢ়; আঁহ, (স.) মহ বা গছৰ ছাল | আখৰৰ চিন (1)। আদিৰ সূতাৰ নিচিনা ভগ। | আকাল, স. শ.) দুর্ভিক্ষ, আহাৰ আহত সে.) এবিধ পৰিত্ৰ গছ। | পাবলৈ নােহােৰা সময় । আঁহীয়া (ৰি কেঁচা মাছ বা মাৰ | আকাশ,সে, শ.) মূৰৰ ওপৰৰ শূন্য। দৰে গােকােৱা। (কি. বি) কেঁচা | আকাশ পুৰুষ (স.) ওপৰ পুরুষ মাছ বা মহৰ দৰে, (গােয়ে | সকল, পিতৃগণ। ১ বাত টে। আকাশ-বার সে শ) আকাশৰপৰা আকও (জি বি) পুনৰ, আৰু এবাৰ। | দেৱতাই কোৱা কথা, দৈববাণী। আফা (স. শ) ৰৰ বাঞ্চা, বলন | আকাশ-বাতী (স. শ,) কাতি-মাহত ই; লােভ। [ দিয়া। দীঘল বাঁহৰ ওপৰত লগােৱাৰি। আটা (বি) বিসােদ, জিভাৰু কষ্ট | আকুল (বি) বিশ, বিৰুতি, ঘখিত। আ (স.) এবিধ গছ। | অতি (সশ) আকাৰ, গঢ়। আক, (স.) কোনাে য উৎপন্ন | আকৌ আৰুও চো।। হােৱা ঠাই। [নি ফাললৈ না। আমণ, শ) দিন, পাৰ নাৰ (স) টা ণেৰে ৰা ৰলেৰে কৰিবৰ মনেৰে খেদি । নাক (দশ) টানােত। | |কোণ .) মনত ৰখা , কা তাক (স.) চান, না কা। | মাজাহ, (শ) খন ৰাৰ এৰিবলৈ আকৰিত িযাক না যায়। 1 অনি, পলি। [পণ। বা (খ) চকুৰে দে, মন,ত। কোহী (বি) আশা এৰিৰ নােৰ, আকন (বি) নিতেই স, কেঁচু। (স.) , বিনা চিন। ( ডিবি) এমন। | (. গান না ।