আঁচনি। [ ২১ ]
আঁচনি (স ) পাটে ভালকৈ মাল যােবা। আঁই চোদা, আঁই
লিখিৰলৈ অপৰিপাটিপে লিখা | ভিৰাই সম্মান দেখা। ( ভাগ।
| | এইমূৰ (স.) আঁই নাগ ফাণৰ
আঁচিল (শ কাপােৰ আগ। | আঁঠৰীয়া (বি আঁঠুলৈকে না,
আঁচু (স.) কাপােত ফুল দিবলৈ| ওলমি আঁইপােৰ।
| বােলােৱা ।
| আঁঠুৱনীয়া (বি) আঁই তল-খােৱা,
আচুৰী) স. +) চু-যােলােৱা । আইৰ সমান ওখ।
আচুকাঠ, হালধীয়া কাঠ। | | আঁঠুৱা, (স.) শয্যাৰ চাৰিও ফাসে
আঁচলী।ংবি) চুৰ কুলমু। | আৰু ওপৰে দিয়া ঢাকনী।
আঁচুলীয়া
মির। এত সে. শ.) পেটৰ নাড়ী; মেই
ৰাচুৰ (স. পা.) খােৱাৰ পাচত | খােৱ তাৰ মূৰ।
আচো ( ) খাই মুখ খাে। | আঁতৰ,( ) নিলগ হ, দূৰৈলৈ যা।
আঁচো, (স: ) লোজা ৰৰে । স. শ.) দূৰ ঠাই (বি) দূৰ।
এটাৰপৰা
ঘাঁহি ঘা লগা;ফয়া। (স.) | আঁতৰাবাতৰি ।বি)
হােৰৰে ঘঁহি লগােৱা । | আনটো আঁতৰ। [ ৰেলেগে।
খাচো (দশ) চুৰ মূখ গােৰা, (বি) | আঁতৰে (কিৰি) আঁতৰত, পুৰু হৈ
| যাই ঘূ ঘােয় লােক। ১ | তিনি (স.) কোনাে ােেক
বলি (স) একে লগ কৰা এই। নাদি, ফুল; কোনাে কথাৰ
হঠালা।
সকতে বিৱৰণ।
জোৰ ( ) চোত কৰে টান। | হুলি(স.) ওলি।
| (স.)টাত কৰে মৰটান। হুলিয়া ( )ৰতি অাৰ ৰে
কােৰা ৰি (স.) নাটনি, ও-ওক ।
এনে না এমন টন কাৰ্য। । এতে আছে কি কি) নারীকে
আট (.) যিনি লাগে সিমান | নাভীতে, জিতৰুেতিৰে।
জোৰ। [া। গতকালী (4) ব ক
টি (স) এটা ৰা লাে| নির্ব)
এই
মানান। সে কোনাে না যে
(৭) ভগিনাৰ আৰু ঠে। বি । বি; যাৰ
পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/৪৯
Jump to navigation
Jump to search
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
