আঁচনি। [ ২১ ] আঁচনি (স ) পাটে ভালকৈ মাল যােবা। আঁই চোদা, আঁই লিখিৰলৈ অপৰিপাটিপে লিখা | ভিৰাই সম্মান দেখা। ( ভাগ। | | এইমূৰ (স.) আঁই নাগ ফাণৰ আঁচিল (শ কাপােৰ আগ। | আঁঠৰীয়া (বি আঁঠুলৈকে না, আঁচু (স.) কাপােত ফুল দিবলৈ| ওলমি আঁইপােৰ। | বােলােৱা । | আঁঠুৱনীয়া (বি) আঁই তল-খােৱা, আচুৰী) স. +) চু-যােলােৱা । আইৰ সমান ওখ। আচুকাঠ, হালধীয়া কাঠ। | | আঁঠুৱা, (স.) শয্যাৰ চাৰিও ফাসে আঁচলী।ংবি) চুৰ কুলমু। | আৰু ওপৰে দিয়া ঢাকনী। আঁচুলীয়া মির। এত সে. শ.) পেটৰ নাড়ী; মেই ৰাচুৰ (স. পা.) খােৱাৰ পাচত | খােৱ তাৰ মূৰ। আচো ( ) খাই মুখ খাে। | আঁতৰ,( ) নিলগ হ, দূৰৈলৈ যা। আঁচো, (স: ) লোজা ৰৰে । স. শ.) দূৰ ঠাই (বি) দূৰ। এটাৰপৰা ঘাঁহি ঘা লগা;ফয়া। (স.) | আঁতৰাবাতৰি ।বি) হােৰৰে ঘঁহি লগােৱা । | আনটো আঁতৰ। [ ৰেলেগে। খাচো (দশ) চুৰ মূখ গােৰা, (বি) | আঁতৰে (কিৰি) আঁতৰত, পুৰু হৈ | যাই ঘূ ঘােয় লােক। ১ | তিনি (স.) কোনাে ােেক বলি (স) একে লগ কৰা এই। নাদি, ফুল; কোনাে কথাৰ হঠালা। সকতে বিৱৰণ। জোৰ ( ) চোত কৰে টান। | হুলি(স.) ওলি। | (স.)টাত কৰে মৰটান। হুলিয়া ( )ৰতি অাৰ ৰে কােৰা ৰি (স.) নাটনি, ও-ওক । এনে না এমন টন কাৰ্য। । এতে আছে কি কি) নারীকে আট (.) যিনি লাগে সিমান | নাভীতে, জিতৰুেতিৰে। জোৰ। [া। গতকালী (4) ব ক টি (স) এটা ৰা লাে| নির্ব) এই মানান। সে কোনাে না যে (৭) ভগিনাৰ আৰু ঠে। বি । বি; যাৰ
