শলং, (স.) এবি তাৰ গছ। শিশষ) শখা (স.) বিষত মাই দুৱাৰ।.. ৫ সে. ) Aান। মৰা চুটি মাৰি; নাৰ ভাং। | শ (বি) পৰিমিত , সাইৰ শালা (. শ.) লাে, বাহ বা কাঠৰ মূৰ | নোহােৱা , উপশম, পা টা জেলা গােটা কাঠা জলি না এ হােৱ।। চাৰি;ীপ-কাঠী, যতৰৰ সুতা মেৰােয় লােৰ কঠী। a ( শ) সকলে একাৰৰ কটা- শলানি (স.) চালিগােৱা ! ছি যত, আয়। (ইছি। টাকানি বা তুলা শলিত।। | (স.শ.) খেতিৰ উৎপ, খেতিৰপৰা শলাগ (স ) প্রশংসা ক, | হে ৩টি, পাত, সখি, ফুল, বখান, ভাল বােল। (. বা.) | শস্যদানী( বি.) এধিক শস্য উৎপ ও বুলি সম্মতি দি। (স.) | কৰা, সাৰুৱা, (মাটি)। উপকাৰীৰ ; এশংসা। শলাগ । (স ) স্য। পা, এসা পা। শলাগ ল, শা) (স) এৰি লীল উপকাৰ যান। | শহণ) পা ঠেছে পিই শলা (বি) ধূ, টে । | ফুৰা ; এবিধ শহাৰ নিচিনা, শশলবি) শলা নে গােটা, ন || কিন্তু তাতকৈ সৰু । | ভগা, চোঙলত খাটে)। { | শহাৰীয়া বি) প শ হলেই না। শলি (স) বাহ বা লােৰ গােটা দীঘল শ, (৭ ) আধাৰ বা ৰামীৰ শলা কাঠী। | ৰাণে। শলি (স.) শলাকানি, শিহা। লি (শ) এৰি ভাৰ নিগনি, শা) (স, শ) লােৰ এত বিয়া। [ পােবালি। শাও) কানা, পৰৰ অমল হবলৈ ঠাৰি (স. শ.) শাহ, শলৰ বােলা বাক্য। | হে । শাৰি (4) বুলি কি মাৰি;] শাওন, (দশ) এ বছৰ চকু দোলাৰ ওপৰৰ মাৰি। [নি । না-পণি (স.) শও না গালি। শশীষ (বি) শলিৰ ৰে পােৰ আৰু | শাৰীয়া (বি) ৰ গাৰ গােটই (শ , শৰা নেই। কলা নেহে।
