। ৪২৯। শপ। কত, (বি) ভা, পুট, মােটা, দৃ| ঠামিতিৰ } সেখ) মিছা কাপ ঠ, বসন্ত। শামিত্র দয়া মিত্র। শতকৈ (কি বি) দৃঢ়রূপে, টানকৈ। শণ (স.) এবিধ গৰ ছালৰ শক্তি (স.) বল, পৰাম; ক্ষমতা; | পৰা ৰ। সূত। | এবিধ শেল। শত (সং) এশ, পাচ বুৰি। শক্তিমন্ত ) (বি) বলৱন্ত; বলী; যেী) | প্রিয়। শতভিষা (সশ) পচিশ সংা নয়। শক্তিমান শক্তিমতী। নেথকা। শত সহৰ (সং) এ৭ হাজাৰ, এক লাখ। শকিহী (বি) নিৰ্বলী, দুর্বল ; চমতা | শতিকা সে শ.) এৰুৰ পৰা এশলৈকে শ, (স.) এবিধ শ-খােৱা চৰাই;1 বছৰৰ মুঠ। | খ্রী) শগুণী। শতমূল (স. শ. এবিধ বিৰৰ গছ। শ, (স.) শিৱ । [ সলেহ। শব্দ (শ) অপকাৰী লােক, বৈৰী। শত্রু (৩) জৰ কাৰ্য্য, অপকাৰ, শৱ (স. শ. ভয়, সংশয় ; আণ, বিধে। | তেল। শাষিত (বি) শঙ্কামুক্ত। শঙ্কাহীন বি) শঙ্কা নথকা। শশা, শক হিংসা কৰ, পােট | শনি (স.) সপ্তম গ্রহ; সখা না। শঙ্কিত ৰি) ভীত, ভয়-পােরা। শনিবৰীয়া (বি) শনিবাৰে চােৱা; শনি শখ (স.) এবিং মুখেৰে বজো বা | দেৱতাৰু পানী দিয়া সাগৰৰ শাৰু | বাৰৰ মশকীয়। শনি-ৰাৰ, (স) সপ্তাহ শেষ দিন। ক খােল।। শপ, (স.) গালি পাৰ। শচী (স.) ইৰ ভাৰ্যা। শপত, (স.) তাৰ নাৰ লৈ বা শটই (স.) মুখেৰে দেখােৱা বন্ধু, কোনাে পবিত্র বা না গো মিছা নীতি। মূৰি আগত কৰা হীৰ ৰা শটা (বা.) মনত আন ছাৰ ৰাখি অৰীৰ। শপত, ক, শপ মুখেৰে ৰন্ধুতা দেখা। থা, সেতাৰ ৰা নামে এ শৰীয়া (বি)মুখেৰে বহুত-দেখােৱা। ] কাৰ , তােৰ মূরি বা (স) বহন, ফাকি দিতা পৰিত্ৰৰ আগত লৈ ৰীৰ ৰা ঠত (শ) শঠৰ ভাৰ ৰা , একা । শপ ি নালি। তাৰ, ৰ ৰা মৰমৰ গাৰ
