লােভী। ( ০২৮ ) শট। শ। লোভী (বি) সুতীয়া, লােৰ বত লোৱালপ। (বি) মিছলীয়া ; এক সময়ত পাৰলৈ ব্যর্থ। | এক ন সময়ত আন এক কথা- লোমকুপ (স. শ.) গাৰ নােমৰ বিয়| কোৱা; লম্পট; মিছ; লৰচৰ লােৰ, সেশ) ঠেক তৰং ৱৈ। (স.)। হােৱা, হৰতৰক, (কত খাটে) কাটি সংগ্রহ কৰ বা গােটা, লৌহ (স.) লােহা, লাে। গিঢ়া। (খৰিত খাটে)। [ফু।| লৌহময় (বি) লােৰ দৰে টান লােৰে লোেক (সা.) বিচাৰি ফুৰ, লুককি | লৌহিত্য (স. *) ব্ৰহ্মপুত্র নদ। ললল (বি)লৰি থকা, ঢিলট খাই নং, কাপ নােখােকা। শােলামােলা বি) বৰ লােলা। লােৱ (স.)বন্দীয়াৰ ভৰিত লগোৱা শিকলি। (তথা.) সােতক বােৰ, 1 (স.), দেহ।(সং)পাচ ফুৰি। পানীউলিয়া; যেনে,চকুৱে লােৰা- | শইকীয়া (স. শ.) এশ কঁাড়ীৰ ওপৰৰ ইছে।(স.) ভা, ভাজি টান | বিষয়। ক, (পিঠা গুড়িত খাটে); গ্রহণ/ শংখ “শ” চোৱা। কৰা। (ভেৰ বা মল। শালি (স.) পানীৰ তলত থকা লােৱা, (স.) তাপ পােৰা লােৰ। | মাছকছি-খোচা শূল। লােৱাৰি (স.) কুমাৰ বৰ-জেলা শচু) (সশ) এৰি গাত হল- যালী। শচুল ) শীয়া আৰু কলা আর সােল) (বি) লােৰে সাজি মুখত নিচিনা সঁচ খকা সাপ। লােৱালি তী-লগােৱা,বৰ ডােকা | শচ (n)মলতগৰিৰহিৰি যাে লােহ (স) এলােভন, চই, তু- ' শতা ( ) ভাগৰ পলুৱা, বিশ্রাম দুনি। বৰ, জি (স) শালী ৰ। লােহ (স) লাে, এৰি টান বাহু। শক (স.) শাহিত্য ৰাৰ দিনৰ লােহিত (বি) । পা চলা এগ ৰছৰ লেখ। লােহােৰ (স.)লােৰ তাত-পাত্র। কোনাে এক বিশেষ ঘটনাৰ পৰা লৌকিক (বি) দেশত চলিত, সকলে। কৰ লেখ। হে না বাবা। Uশই (স) বােজ কঢ়িওৱা গাড়ী।
