পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/৩৭০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

ৰেৰেীয়া। ( ৩৪২। বেলেগে। ৰেৰেীয়া (বি) অনেক ঠাইৰ পৰা | বেৰীয়া (বি) এফলীয়াহৈ বা শাৰীৰ আহি এঠাইত বসত কৰাৰ বাহিৰে গা (জাত)। (যাহ); পৰম্পৰ ৰাখ্য। | ৰেৰে ক্রি. বি.) মোৰ ৰা চাৰিও বেবেৰিবাং (বি) বিশৃঙ্খল, আউলীয়া, | ফালৰ জোখত; যেনে, গছ- (কথাত খাটে)। [বেমাৰী।। | দোপ বেৰে তিনি হাত। বেমাৰ (স. শ) নৰিয়া, ৰোগ, (বি) | বেৰেটি (স শ.) হাতৰ কি ফুটি বেমেজালি (স.) কামৰ ভৰ, বহত | ভিতৰ ফালৰ সন্ধি স্থান । কামলৈ ৰা অনেক কথালৈ মন| বেদ (স.) এবিধ কাইটিয়া গছ; দিৰ লগা হােৱাত বুদ্ধি হেৰােৱা | তাৰ ফল। অৰ। [ বিল। | বেলা (স শ.) সময়, কাল; এখা বেমেলি (বি) সিচতি, গােট-গােট, | দিন ; যেনে এবেলাৰ বাট; বেয়া (বি) মল, অধম, অভ, বিষ; | তাৰ লােকৰ ভৰি ধুউৱা পান। (স, শ.) ম কাম, কুক; আম | বেলি (স.) সূৰ্য্য; সময় ; যেনে, এল, অত; মন্দ মানুহ; অস। বহুত বেলি হল, পলম; যেনে, কােষ। বেলি নকৰিৰি; বাৰ, কোনাে বে, সে শ.) বেষ্টন ক, চাৰিও ফাল কাম সম্পূর্ণরূপে কৰা কাল; যেনে আবৃত কর। (স.শ, ঘৰৰ এবেলি গল। আৰবাৰ কোনো কাৰ মেৰ। বেলিল (স.) লৈ মুখ কৰি বে। (স.)জানৰ বাৰা বেষ্টন কৰা। | থকা এবিধ ধূয়া হালধীয়া ( শ) টা। বেরিয়ে পতি (কি বি.) এতি-ৰাৰত। বেয়ৰৈ । ৰে । () নৰে আৰু দুই। বেলেগ (বি), একেলগে না; (স) এতে বিভি। বেণ (সঃ) চৰিকুৰি দুই। | বেলেগীয়া (বি) কাবেলেগ হৈ বেবি (স.)টাৰীৰ নালৰ গেলি | গৈ পৃথকে থকা। সােমােগ গঠ আৰু নটা বেলেগ () বেলেগ ,গল। কৰিবলৈ লগােৱা লােৰ চেপেটা | ৰেলেগে (কি বি) পৃথক কৰি হৈ, না ।