ৰেজিনী। [ ৩৪১ } ৰে । বেজিনী(সশ)চিকিৎসা কৰতিৰােতা বেতেৰি ( শ.) তেল-পে পা, এসৰত সাহায্য করত। । বেতেৰি। বেঙ্গী(স.)কাপােৰ দিয়া লােৰ শলা।। যেতো-চোৰা (স.)পুনঃ পুনঃ একে ৰেজেৰা (বি) চোকা, লােণ বা টো কথাকে কৈ থাক, খাৰ ৰা | এৰি নি দি। সহ হােৱাৰে বেৰীয়া ৰোৰ | ৰেতেৰিৰীয়া, ) (বি)আওপকীয়া; লগােৰা, অসন্তোষ-দিয়া, (যাত)। বেৰে বেলেৰি (স.)বেলে মাত, | ৰেতেৰিপীয়া ) পােন নােহাের, কেটেৰ-জেৰে। বেজকচু (স. শ.) এবিধ ভাঙ্গৰ পতীয়া গাঁঠি এৰি নিদিয়া, বৰকৈ খজুৱা কচু। সৈমান নােহাের বেঘৰ, সে শ.) ৰােগীক চিকিৎসা- (মায়। কৰা বা দৰবদিয়া ঘব। (বৈত। বেথা (স.) মৰম, চেনেহ। বে । (স. শ.) ৰাজ-বৈষ, ঘাই বেদ (স.) হিন্দুবিলাকৰ ঘাই পায়। বেবেজা (অ, ধা.) গা বা মনত দুখ, বেদনা (স. শ.) বিষ, পী। পা ৰা এস বােধ হ; যেনে, ধন | বেদান্ত (স. এজনা পৰমেশ্বৰৰ উপা- ভালোতে গা বা মন যে বেলায়। সনাৰ উপদেশ মিয়া এখান পুণি। যেজুৰেীয়া (বি) চোকা, লােণ বা | বেদান্তিক। সেশ) বেদাতজনা টো অধিক হােয়।। ৰোন্তী, ) পতি। বেটা (স.) দাসী, বান্দী। ৰেপাৰ,(স.) বাণিজ্য, হে যেটু (স.) তামােৰ ঠাৰি ফালৰ | বেপাৰী (স. শ) বেপাৰ কৰোতা, মূৰ।কোনাে ৰাৰ মূৰত লগােৱা | মুলৈ। চুপহি। বেনি (স.) শ যে ৰা গৰ বে, সে খ) বেষ্টন ক, চাৰিও ফা| ৰেষা (ধা) গৰু ৰা গৰ মৰে আৰুত কৰ ৰে। মাত, হত যাকে কে; বে। (স.) এবিধ তিনটা খুৰা যেনে, এত নেই। | বৰণীয়া ভাল কাহীৰ আধাৰ। | ৰে, িেব) খুন নি । কে সে শ.) ৰাহী, খুলী। | বেৰুৱা (বি) আত তা পাই বুলি যে দেশ) নফ, কামৰ তে।। হেৰােয় বিভক্ত হে।
