বে। ( ৩৪০ ] বেজালি। বে। (স.) চিত হােৱা দীঘলীয়া | ভৰিৰ আলিত ভৰ দি থিয় শাৰ। | খাটে)। হন; এবিধ মাছ। ৰেটো (বি) ৰো, ভগীয়া, (মুখত) | বেজেটি ( স. শ.) অল্পৰ খুৰাৰ পাচ ৰেকেটা মুৰ (বি) বোমূ; (যী | ফালৰ ঘূৰীয়া ন; খুৰাৰ পাচ- যেকেটামু। ফালৰ খাল-ভাগ। বেগ (স. শ.) শীতা; শী গতি। | বেঙ্গতি চোবা, সা কথা লুকাৰলৈ যেগত) (স.) মেলি ৰহলােৱ | বেকাকৈ কথা ক। বেগে) বুঢ়া আলিৰ আৰু | বেদেনা (স.) এবিধ কাইটীয়া গছ; | মাজৰ আঙ্গুলিৰ জোখ। | তাৰ ফল। ৰো বৰণীয়া। বেগেতীয়া (বি) এবেগত পৰিমাণৰ।। বেজেনা-বুলীয়া (ষি, কলাৰে মিহলি বেগতিলেই ) (ক্রি. বি.) শীতে, বেচ, (স.) কিনা ৰন্তৰ মূল্য, কাম কৰাৰ বাবে দিয়া ধন। (স. পা.) বেগতে খৰকৈ। বিক্রয় কৰ, মূল্য লৈ দি। (. বেগৱত। (বি) বেগ, বেগাই || বেগাহ | স) বেচেঁাত, খ্রী) বেতী।। ৰে যােৱা। বেচন (স) বিক্রয়, বেচা কাৰ্য। বেগাই (কি. বি.) শীতে, খৰকৈ। বেচা (স ) লােকৰ হতুৱাই বিক্রী বেগাৰেগি (স.) ততাতৈয়া, গৰ- || | কৰা।(সশ) চালৰ ওপৰত মেলা | খেলা। এতৰপ খে। বেচি (বি) অধিক, অতিৰিক্ত। গােল ) } (বি) বেগৱ। বেচিকৈ (ক্রি. বি.) অধিককৈ, অতি- বেগী ) বেলা (বি) টাই কথা কব নােৱৰা, বেচু (স. শ.) এৰি কালত হােন্ত আৰুৰা এতে মানা, অজ্ঞান। | ৰেচোৱাই (স. শ.) ৰেচ লৈ কাক (স.) , আল বা মানুহ। (বি) বেচ লৈ কামকা । এন মুনি; () (বি) (স) | বে (স.) বৈচিকিৎসাৰোতা, বেশী। এটা ভৰিৰ পৰা আনটো | দৰৰ দিওঁতা। সেতাে। ভৰি বতৰাগ ৰাই দিয়া খাে | বোৰ, (স.) খনৰ , শােক; গত থকা ৰলৈ হাত মেলোতে বোলি.)ৰে কৃতি বিল।
