বী। [ ৩৭ ) যু। বী (স.) বী, লেকেতীয় | কাকত, সেটি নাৰিক ব; ডেভৌকা, এবিধ সেকত | বা ভিতৰত মাই পঠাৰ কাকত। হােৱা তেকেতীয়াস থকা কু | বুকু-কাঠ, (বি) সাহিল। গছ। ( নিচিন।। | বুক-পাতল (বি) আৰ। ৰীলীয়া (বি) বীলযুত; বীজল | বুকুৰৰি (স.) চোলাৰ বুকুৰ ওপৰত ৰীৰ(,) বলীয়াহ। । পৰা আগৰ ভিতৰে মে বীজল (বি) ৰীযুত, বীজলীয়া।। কাপােৰ। সেন । ৰীম (স) মূল-মজ, কোনাে ময়ৰ | বৰুৱা (বি) লৈকে লক, বুৰ আৰতে মতাসাঙ্কেতিক অর্থযুক্ত। বু (স ) কােনাে শৰ ৰা কাৰ এটা ৰা দুটা আখৰ। যেনে, স্ত্রী, অৰ ৰা তাৰৰ ভিতৰলৈ নেৰে এৰেশ , মনেৰে ধৰ। বীণ। (স. শ.) এবিধ গুণা-লগােরা বুজোর; (রা) বতী। স, বীণ ৰান্স। বাে, কান ; সাগ। বিয়নি (দশ) টোপনিত বা অজ্ঞান | বুন (ক.) বুকাব্য। (বি) লিৰ | অৱস্থাত কোৱা অস্পষ্ট কথা। | পৰা, যে খা । বী-বিয়া (আধা) টোপনিত বা অঙ্গন | | বুজনি (স.) মুখেৰে দিয়া শিকনি, | অৱস্থাত অস্পষ্ট কথা । উপদেশ; অর্থ ব্যাখ্যা, কি বীচ (ৰি। কুপ, অশুনি। বুজোৱা কথা। বী (স.) যােকাৰণত নিপুণ পুৰ; বামাচাৰী। সােহ। | বুন-নির্গত, (বি, নি বুলি দুষ্টালি বী (৩. শ) ৰীৰৰ ৩৭ বল আৰু বা বেয়া খান । বী (স. শ.) মানুহৰ তিৰােতাৰে সহ] বুজা (বি) বৌধ থকা, জন। (স.) | বাস কৰা বুলি খাত এটা ভূত।। ৰােখ না, পিকনি দি। (স.) ৰীৰ্য্য (স.) বীৰত্ব; সে । বুও; (৪) ভী। বীহীন (বি) সাহ-পিত নথকা আৰু বুৰাহ্ (স.) স্যা, উন্নহি। বুজৰিচাৰ, সেশ)দুস,বিবেচনা। বুক। সে শ , পেটৰ ওপৰৰ বুট (স.) এবি মাহ। বু) ভিজি নাম-ভাগ। বুটদ ( ) তুলিশ।
