বিসােদ। [ ৩৩৬। বী।
বিসােদ (বি) সােৱা না, বেয়| বিহিত (বি) বিধি-
সিউচিত,বিধান
সাে
| কৰা, বিধি-দিয়া।
বিতৰ, ৩, অনেক প্রচুর। | বিহীন (বি) নখকা, শক্ত।
বিন্তা (স.) পৰিসৰ, ব্যাপ্তি। | বি (স.) চত, আজি আৰু পূহ-
বিতাবিত (বি) বিকৃত।
মাহৰ শেষ দিন, এমটোক বা
বিতীর্ণ (বি) ৰহল, ডাল, বহু ঠাই গৰ বা চত, দ্বিতীয়টোৰ কাতিৰ
বো।
শেষৰটোক মাঘৰ বিহু বােলা
বিকৃত (বি) বহলােকা, বহল কৰা। 1
বিশ্ব, (স.) আৰ্য-যােণ, আগে
বিহ (বি) বিশ্ব সম্পকীয়।
নেদেখা-না বা অসঙ্গ কথা
বিহ (স.) বিহুৰ যে, যিহত
| দিয়া কাপােৰ।
দেখি বিছুর্কি হাের অবস্থা।
বিয়াতি,(বি) আচৰিত, বিতি, বিহু কটি (স.) বৰ ভিতৰ,
যাতকৈ তিতা নাই; যেনে, কুই
নাইন বিহট যেন ভিতা।
বিগণ, দেশ) পাহৰণ।
বিতি, (বি) বিয়যুক্ত, আচৰিত।।
| ৰিহ ফোহে (স. ) এবিধ বৰ
বিশাল খহ।
বিত, (বি) পাহা, মনৰপৰা আঁতৰা বিল (স) আকু, ব্যাকুল, শােকৰ
বা চা।
বেদনাৰ ৰা হয়ৰ ৰা ৰিতত।
বিহ (স) বিষ, খালে বা তেজত | বিহ,মন (স) বিহ-কোটা . এবিধ
লাগিলে প্রাণ-মৰা ব্য। (স.) | ইয়া পই আৰু তাৰ টি।
ও না ; বিধান কৰ; | বিমােনা (ক) সাপৰ মুখৰ ভিত-
যেনে, পৰাচিত বিহে। |
ৰত থকা ৰিৰ কোলােলা; বৰ
বিহ (স.) ডাৰ চৰাই, পক্ষী | আদিৰ বিষৰ ভ্যাল।
বিহা (সশ) কুৰি লে; কুৰি এটি। বিলনী (স.) এৰি যো-জা
পাণ। (. ) বিস্তাৰিত ৰূপে। | কু বনৰীয়া গছ। [চো।।
ক, বহলাই । মাই ধৰিবলৈ | ৰী, ৰচনী, ৰী, বীতে, বিচ,
বি দি, (বিল আদিত খাটে)। | ৰী (স. শ.) ৩টি। কঠীয়া; বেত,
বিহাৰ, সেখ) ৰ কৰি ইফালে সি- | বসন্তৰ ঠা; পিছলেকেতীয়া
কালে কৰা অৰণ; জীফা,মেমালি।। ৰ; কণীৰ ভিতৰৰ বগা গণ।
পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/৩৬৪
Jump to navigation
Jump to search
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
