পিছলা। ( ২৭৯ ] পি। (.. খােপনিস, খাজ খাই | পটিয়াপিঠিকৈ (কি.বি.) পিঠিলৈ পিঠ নৰৈ ওপৰে ওপৰে চলি যা। । দি। | ভােজৰ মাছ। পিছলা ( ) পিছল খুৰা, খাজ খাই | পিঠায় সশ) ছৈ-পিঠায়া ; এৰিখ | নােৰােৰা । | পিও (শ) বুৰণীয়া য; মৃতকৰ পিলা ) (দশ) ওকণীৰ পােতালি। দেশে নিয়া গুড়, গাণীৰ ইত্য- পিজলি) | দিনে সনা আমৰ লাজ। পিজাল সা. কােদাল, গােঙ্গা কৰ। | পিও (স.) মৃতকৰ উদ্দেশে পিট (স.) প্ৰহাৰ কৰমাৰ হাতুৰী। জিয়া পিণ্ড আৰু পানী, শৰাধ। আদিৰে খুন। (স ) পানীৰ। পিঞ্চান্ (স.) মৃতকৰ উদ্দেশে ওপৰত হৈ গা বন। | পিও-ফিয়া কাৰ। পিট (৪) পিটা কাৰ্য্য। | | পিত, (স. শ.) পিত, সাহ। পিটনি (স) পিটে ঢকা পানী। | বিতপিত (িি .) ৰাৰাৰ, কৃবি পিটি (স.) হাতেৰে টিপ; টো ঘূৰি, ইফালে সিফালে ( বিচৰাত | মাৰ,দুলিৰে টিপি বহু ক। খাটে)। পিটিকা (স.) আদুলিৰে মৰা টিপা। | পি ’স শ) এবি হালধীয়া থাৎ। পিঠা সশ) চাউলৰ ৰা যে গুড়িৰে। পিতলী (বি) পিতলেৰে গঢ়া। পিতলু (বি) পিতলৰ নিচিনা, পিত পিঠা-ভি (স) চাউলৰ । { লেৰে মিহলি। [দিত। পিঠা-ভী)িপিঠাগুড়ি নিচিনা । | পিতা স . পিতৃ, যেপাই, এ পিঠাপনা (স) পিঠা আৰু আন। পিতামহ সে. ) বেপাই বাণে, মিঠা । | ক; () পিতামহী। পি. কোনাে ব পাট জাগ ; পিতা (বি) সাহিল। । ভিৰিৰ পৰা ককাললৈকে | পিডিপিভিজি (স.) কিচি- ৩াগ; টেপেটা বৰ না। ফিচিতি। গৰি পাতৰ এল। | শিতিনি (স.) উপহাস কর, পিপি (*) এনে আন| নলৈ পি সি ; মিল পি (*) গিৰােপাইপ তা নিৰিলাে।
