পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/৩০৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

| পাষটি। ( ২৭৮) পিছল। পাষট (স. শ.) চৌপট-খেল খেদা | খাটে)। (স.) পিওঁতা () তিনডাল হাতী-পাতৰ মাৰি। | পিয়তী পাষণ্ড (স.শ.) অৰ্মী আৰু অনাচাৰী | পিং (স. শ.) গিয়কৈ পােতা নােম। মাহ; পাপী ; নাকি ; অহি। পিয়াপি, বি,) ভয়ত পলাই গােট পাষাণ, সে শ.) শিল। | গােট হােৱা, এটা-এটা হৈ সকলো পাহ, (স) এৱা-গাখীৰত সিলো। ফালে বােয়া। চাউল, পায়স, পথৰুৱা আলিৰ | পিহ, (স খা) ঘহ, ঘঁহি গুড়ি কর,। জাতি, চন্দ্ৰতাপৰ ৰা আঁঠুৰাৰ | ( স.) পিহেতা; (খ্রী)। পাতিত ওলমাই দিয়া ফুলৰ পাহিৰ। পিইতী।। নিচিনা সৰু সৰু কাপােৰ , ফুলৰ | পিহন, ( স) পিহা কাৰ্য, মর্দন। পাহি, জালৰ দুটা বিয়াৰ মাজৰ । হিনা (স. শ.) কোনাে বস্তু পিহি গাঁঠি ; শিকলিৰ আগঠি। (উপশ) | গুড়ি-কৰা যতন। [স। ফুল বুজোৱ। শষৰ পাচত ব্যবহৃত | পিক্‌ (স.) চোবােৱ তামােলৰ ৰা মাত, যেনে গােলাপ-পাহ। শনি | পিক (অ.) তামােল চোবাই । বা সৰু ল বুজাবলৈ “পাহি হয়, | গেলা, পিক পেলা। যেনে, ফুল-পাহি। | পিদান, }(স.) পিক বা ই- পাহ (স.) মনৰপৰা হেৰা, শৰণ | পিকবান, ) পেলােৱা পাত্র। না । পিই (বি) পিলীয়া। পাহণ, (ক.স.) পাহৰা কাৰ্য, | পিটা (বি)ৰামু, এলান্ধু বৰণীয়া। বিশ্বণ। ( বিবৃত কর। | পিল (স.) অলপ বাৰে মিহলি পাহ (স.) ভূলা, মনৰপৰা আঁতৰ,। যুগা বৰণ।। পাহি (স.শ.) ফুলৰ বেলেগ হৈ থকা | পিলীয়া(বিপিঙ্গল বৰণীয়া; পিট। ভাগবিলাকৰ এভাগ,কালৰ পাহ।

  • { “পাচ” চোৰ।।

(উপ. *) “পাহ” চোৱ।। | পিছ, পাহাল (বি) পুইশত। [খা লাল। পিচে ) } “পাচে” চোয়। পাহাল (স.) এবি তাৰ-মাছ-পিছে ) পি (স.) জুলীয়া যত গি, পান পিছল (যি) তেল বা ঔ-ৰীজৰ নিচিনা, কৰ মাতৃৰ গাখীৰ খ্য, (এত খােপনি নােৰােৱা, লেকেতীয়া।