পিতৃগণ। ( ২৮০ ) পিয়াহ। পিতৃগণ, ) (স)এজাপতিষিল- | বাবলা) ( স.)পিছো; পিতৃসকল ) কৰ পুত্ৰ আ স | (৪) পিতী। বঢ়োৱা কিছুমান দেবতা। | পিনকে সপৰিধান, পি কাৰ্য। পিতৃত। (স. শ. আপােনাৰ পিন্ধা (স. ধা.) পৰিধান কৰা, পােৰ আদি গাত লগাই লােৱা। পিতৃঘাতী পিতা বাতা; . | পিভি-উৰি(ক্রি. বি.) কাপােৰ-এলাৰ | (ী) পিতৃঘাতিনী। | পিছি, যুত ৰা সাজু হৈ। পিতৃ (০) পিতাৰ পৰা অৱস্থা। | পিপৰা (স.শ.) পৰুৱা। পিতৃদ্রোহী স.) আপােনাৰ পিতৃ| পিপল। ) (স.) এৰি পাণ | হিংসা-তো ; ফোনােৰ বাপে-.. | পিপলি জাতিৰ লতা; তাৰ শুটি। কৰ শ। পুৰ সম্পত্তি। পিপলি (স শ.) তনৰ মূৰ। পিতৃ (স.) নােপাইৰ ধন; পূর্ব- | পিপলীয়া( ) চেক এ ধূ পিতৃবী (স.) আপােনাৰ ৰাপে ভাগি হাের ওখােৰা-যােখােৰা। খো, কোনাে পিতা | পিণাস (দশ) পিয়াহ,পানী পিৰৰ যখা যায়। [ হিংলােত। ইচ্ছা; বৰ ৰা। পিতৃবৈৰী (স.) কোনােৰ পিতার | | পিপীলিকা (স.) পিপ, পা। শ। কাপােনা বাপেক । | পিষন (#) গান- পােয়ালিয়ে পিলে (স.) পিতৃসকল সই। | আৰু গাখীৰ বেয়া । পিকো ( শ) র ত এ হালখীসা বোলােলা। | পিনী (বি) কাৰিক পি; গভী, পিত (স.) বীৰ তিনটা তু | (গাইয)। [ পিয়া। এটা; [ ভিতৰত একা। শিক্ষনীয় বি) এক গাণীৰ মােৰ, হনী তিতা ক; সেই গৰ। পিয়-হ(িিপবলৈ এখাই-বা। মােনা। পি(*) মাটিৰ চােখ। পিক (বিপি শিকাৰুচে। পি(ক.) পান কৰা; এ এ পিতে (এ) কালে মিশে। | | মূৰ আন এটাৰ মূৰ ভালেমান পি লে. . না না কোনাে অত। সে যাই যে । লগাই ল ৰণ , (কাপােৰ । পিয়াহ (*) , পানী পি
