পান। [ ২৭০ পানী-গা। পান (সশ) পি-খােৱা কাৰ্য, পিয়ন | পানী-পৰুৱাৰিঘৰ-বাৰীতল যােত ধাতু পাত্র অলা এৰি ৰন্ত। | দুখত পৰা। পানা (স.) এবিধ সেউজীয়া বাখৰ। | পানী দুৱাৰ সেশ) কোনাে চাইলে পাতি (স. শ.) শাৰী, বেণী। ১ । পানী ও বাট। পানী, (সশ) জল, নৈ-আদিৰ জুলীয়া পানী-পৰুৱা (স.) পানীৰ ওপৰত বন্ত ; গলােৱা ধাতু ; হীৰাৰ বৰ | বেগাই ঘূৰি থকা এবিধ কলা বা চকমনি। | পােক। [ তলৰ ভাগ। পানী-আয়া সে. শ.) চৰাই-ধৰা আঠা। | পানীপাচ, সে শ.) ঘৰৰ চানৰ পানী পানী-কাউৰী (স. শ.) পানীত যুৰিয়াই। পােতাৰ ওপৰৰ আৰু পাচ মাছ-ধৰা এবিধ কলা চৰাই। | পানীপিয়া (স.) ঘাম-কালি “পানী পানীকুঞ) (বি) পানীত মৰি গেল, | পিও-পিও, এনেকৈ মতা এৰি পানীয়) (মাছ-আদি)। | চৰাই; চাতক। কেঁচু। পানী-গছ, সেশ) ভাজৰ নৈ বা সাগ- | পানীপে (বি) পােনেই ওপ, ৰত এ জোপা গছৰ দৰে ওপৰলৈ পানীপােতা (স. শ.) ঘৰৰ চালৰ উঠা বাপ। | পৰা পানী পৰা ঠাই। যােৱ। পানী ৰটীয়া (বি) পানীয়ে চলা,নাৱেৰে পানী-ঘোঁৰা, (সশ) আফ্রিকা। পানীমলী স. শ.) পানীত থকা আৰু নৈবিলাকত থকা এবিধ চাৰি | মানুহৰ হাত-ভৰি কেঁকোৰা কৰা ঠেীয়া ফিচৰ অন্তু। এৰিং ভূতুনী। মেলী-সাপ। পানী চাং (স শ) পানীৰ জকা বা | আনয়ডলী (সশ) এবিধ পানীত থকা থালী-থােৰ পাতটি। পানীয় (বি) পানীৰ নিচিনা; পানীৰে পানীচামৰি (স. শ) এবিধ লৰাৰগাত হােৱা পানীৰে পূৰ ফোহা। | পানীৰলী (স.শ.) “পানীমড়লী”চোৱা পানীচোৰ। (স.) বিষ্ঠা, মল (খ) | পানীমৰি (সশ) এবিধ ৰসাল সােৱা মলত্যাগ কর। | টে। পানীৱোলা (স.) ঘঁহনি খােৱাত ৰা | পানীযুৱলি (স.) পানীৰ গতি। তপত ব লগাত ছালৰ ওপৰত | পানীলগা (স.) গাত পানী সােমাই হােৱা পানীৰেপূৰ টোপােৰ,ঢৌ। হােৰ। কষ্ট, কফ পীড়া।
