সে. +১ নৌকা, নাও। | তৰঙ্গ। ( ২০০ ) নি। ভৰ (স. শ.) টৌ, উৰ্ম্মি। [খাটে)। | তৰাহি (সশ) পিতলৰ তৰণি (বি) চোকা, খাল, (বাত | তৰি-ভৰি(কি. বিটেৰাইজগাই। ত। (বি) তৰ, দ নােহােৱা। | তরুণ, (বি) ডেকা, যু;ী ) কাপ। তৰণ, (ক. স) উৰ ৰা পাৰ হােৱা । তৰুৱা (বি) সামান্য, অপীয়া; কাৰ্য। [ উপায়।। পীয়া; যেনে, তা জাপান। ভণি (দশ) যক্ষা, উদ্ধাৰ । ৰাৰ | তা-ক; (স.) এবিধ হল ? ভৰণি) ফুল ধৰা কঁাইটীয়া গছ। | তৰে (জি. বি.) বামে দি, বাম-বাটে। তৰপ,সে. শক বাপ, এখানৰ ওপৰত | অৰােৱাল (স.) এবিধ ঠেক নীল জাপি খোৱা আন এখান বক্ত; | কটা অস্ত্র। [বু । একেবাৰেই কৰা বা উৎপন্ন বস্তুৰ ত (স ধা.) দেখ, চকুৰে মন; সমূহ, চায়। | তক(স.) কথাৰ বা, বিচাৰ। তৰপীয়া (বি) অনেক তৰপ থকা। । কাৰণ আৰু কাৰ অনুসন্ধান। তৰ (বি) , জুলীয়া, পাতল, গহীন । তর্কবিতর্ক (স.) বাদানুবাদ এ- নােহােৱা, চঞ্চল। | উত্তৰৰ ৰা সত্যৰ বিচাৰ। তৰহ (স.) প্ৰকাৰ, বিধ। | তর্কশাস্ত্র (সশ)তক অর্থাৎ কাৰণ আৰু তহে-ভৰহে (ক্রি. বি. বিধে-বিধে, কাৰ্যৰ বিচাৰ কৰি সত্য নিশ্চয় এবিধৰ পাচত আন এবিধ হৈ। | কৰিবলৈ শিকোৱা পুথি। তৰা (স.শ, না, আকাশৰ সৰু | চেহেলী (স.) এবিধ সৰু জেঠী- দীপ্তিম বস্তু; এবিধ বন।সখা.)] আতিৰ । কোটো আঙ্গুলি। উকাৰ বা নিস্তাৰ কৰ; মুকি| তর্জনী সে. শ.) বুঢ়া আঙুলিৰ ওচৰত দি। (. স) তৰাওঁতা, (স্ত্রী) (সুশ) এভাল ধাতুৰ পলি তৰতী। | দুই মূৰে বাটিৰ নিচিনা দুটা পাত্র ত। (স কি) আৰম্ভ কৰা, যেনে- ওলমােৱা এবিধ তুল। ইমান দিনৰ মূৰত আজিহে তাত | অর্ণান্তি বি) হাইৰাণ, হাৰাশাতি। তছি । তওঁৰীয়া (বি) গহীন নােহােৱা, মন- ভৰাং “অ” চোৱ।। পাতল, চল [হােৱা অৱ। বাণি (স.) ভবনৰ হাবি। | তনি (স. শ.) টানত পৰি দিতি
