ৰী, তৰপৰ।। ( ২০৪) এ সৰ। তৰপৰা (স) সেই দূৰ ঠাইৰ পৰ।। | তলিচা (স. শ.) তলা। তর্পণ, (স.) মৃতকৰ উদ্দেশে তিল | তলিয়ৰি (বি) তলত থকা; পিয়া এল দিয়া কাৰ্য্য। কাপােৰৰ ভিতৰফালে লগােৱা। আৰুৰীয়াংবি) বাবাটে যোৱা। (স. শ.) পিন্ধা কাপােৰৰ তিৰ ভৰবৰা)... | কালে গােৱ। কাপোৰ। C ((অ. দা.)জিলিক, জলমলাতলী (স. শখেতি-ক। মাটি; যেনে, মাহ-তলী। [ বঢ়া পাত্র। ৫(বি)জিলিকা, জলমলীয়া। | তলীয়া (স. শ) কাঠৰ চেলেটা ভাত- ভৰিীয়া """ তলুৱ। (স. শ.) হাতৰ ভিতৰৰ ফাল; (স.) এবিধ লতা; ভাব | ভৰিৰ তলৰফাল। [তলতীয়া হৈ। মিঠা আৰু ৰসাল ফল। তলে (অব) তলৰ ফালে ; অধীনে শ( স. শ.) অধোভাগ, নামভাগ। বলে-তলে ( ক্রি. বি.) গুপ্ত ভাৱে, (বি) অধীন, তলতীয়া; নাম-ভাগৰ, আনে নজনাকৈ, ভিতৰি। অধােভাগৰ। [ কাপোৰ। | তলৈ (স) সেই ঠাইলৈ। ভচা (স.)তুলী-আদিৰ তলত পৰ।। তল-ওপৰ (বি)হলস্থলীয়', তােলপাৰ। তলতীয়া (বি)তলৰ, অধীন, বশবর্তী | তলখুচুৰীয়া বি) সৰুকৈ কোৱা। কালে সৰু। ভলপৰ (শ) তুলীৰ ওপৰত পৰা | চুৰীয়াকৈ(তি বি.)সৰু মাতেৰে। কাপােৰ, দুলীৰ ঢাকনী। লগৰীয়া (বি নােপা, তলযোৱা। অশনি (ৰি কোনাে বৰ তলত থবা, | তলৰীয়া (বি) পুখুৰি-আদিৰ তলৰ লৰ। ( শ) গেদ। | ভাগত থকা, (মাছ)। [ অৰী। তা (সশ) পালি ; গাৰৰ চক; তখৰ। (স. শ.) ভাত-শালৰ গৰকাৰ ভাৰ ৰা কথা। পতা (বি) অলাত ৰাখৰ পত ওপৰ (বি) এটাৰ তলত আনটো | (খুৰীয়াত খাটে)। ১ পৰা লৰাগ ওপৰলৈ যােবা। | পাৰি (স.) মূখৰ ভিৰৰ তলৰ পৃথিবীৰ তলৰ তৃতীয় | ত নাৰী। ১ গত। নেক গলপ থকা ঘৰ।| পেট (স) নাইৰ তলৰ অগ। অলি (স.) পাৰৰ ৰা আন কোনাে | ভলকালে(কি.বি.)তলে, তলৰ ভাগত ৰৰ তলতা, ধােভাগ। | তলসৰা (বি) গছৰপৰা সৰি পৰা
